เรื่องเล่าจากเด็กๆ ตอน “ผมทำได้แล้วครับ”

            น้องฟอต หรือเพื่อนๆเรียกว่าฟอสซิวล์ เป็นเด็กคนหนึ่งที่มีจิตอาสาช่วยเหลือห้องสมุดมาโดยตลอดตั้งแต่แรกเริ่มตั้งแต่เรียนชั้นป.2  ฟอสซิวล์เป็นเด็กที่อ่านหนังสือไม่ออก เรียนไม่เก่ง เป็นเพื่อนแก๊งเดียวกับน้องเอฟ  แต่ฟอสซิวล์ก็มีความสุขที่ได้มาห้องสมุด เพื่อมาฟังนิทานและทำกิจกรรมห้องสมุด เพื่อนคนอื่นเขาอ่านนิทาน  แต่ฟอสซิวล์ก็ไม่มีวี่แวว แม้แต่จะหยิบหนังสือนิทานมาอ่าน  ที่ทำได้มากที่สุดคือวาดรูป ระบายสีและงานอาสาช่วยตัดหญ้า  ตกแต่งกิ่งไม้ให้กับห้องสมุด ที่คิดว่าตนเองถนัด  จนกระทั่งปี2557 นี้ ฟอสซิวล์อยู่ชั้น ป.5 แล้ว แต่การอ่านก็ยังเป็นยาขมสำหรับเขา จนกระทั่งมีกิจกรรมอ่านหนังสือนิทานสะสมแต้มชิงรางวัล (ชุดกีฬาสุดเท่ห์) การมาห้องสมุดบ่อยๆของฟอสซิวล์ได้แต่เห็นเพื่อนๆอ่านนิทานกันอย่างคึกคัก ฟอสซิวล์ก็อยากจะได้ของรางวัลกับเพื่อนบ้าง  ฟอสซิวล์ก็หยิบหนังสือมาหนึ่งเล่ม  เพื่อที่จะอ่านสะสมแต้มชิงรางวัลเหมือนกับเพื่อนๆ  จนในที่สุดฟอสซิวล์ก็พยายามอ่านนิทานจนจบเล่ม  ถึงแม้จะอ่านติดขัดแต่ฟอสซิวล์ก็ให้เพื่อนเกลออย่างน้องเอฟเอฟช่วยสอนแต่ก็เป็นความพยายามของฟอสซิวล์ที่จะอ่านหนังสือให้ได้  ไม่ยอมแพ้ ไปหยิบหนังสือนิทานมาอีกหนึ่งเล่ม  เป็นเล่มที่สองของการอ่านหนังสือของฟอสซิวล์  และเขาก็ทำจนสำเร็จอีกครั้ง  โดยการอ่านแต่ละครั้งจะมีเพื่อนเอฟเช่นเคยที่อยู่ข้างๆคอยบอก  และฟอสซิวล์ภูมิใจมากที่เขาสามารถอ่านหนังสือได้เหมือนเพื่อนๆ  และเริ่มมีคะแนนสะสมแต้มกับเขาได้ด้วยจะได้เหตุผลเพราะอยากได้รางวัล หรือบรรยากาศเพื่อนๆอ่านกันทั้งนั้น หรือเหตุผลอะไรก็ตามแต่ที่ทำให้เด็กคนหนึ่งใช้เวลาถึง 3 ปี ในการ “อยากอ่าน”ขึ้นมาจากข้างในเขาเอง