Happy Reading โดย มูลนิธิสร้างเสริมวัฒนธรรมการอ่าน
โลโก้มูลนิธิสร้างเสริมวัฒนธรรมการอ่านโลโก้ สสส.

เยือนบ้าน เยือนถิ่น เยือนปัตตานี โดย ครูปุ่น อาทิตย์ อมรชร

เยือนบ้าน เยือนถิ่น เยือนปัตตานี
โดย ครูปุ่น อาทิตย์ อมรชร
            สำหรับหน้าที่วิทยากรในครั้งนี้  มีความรู้สึกเหมือนได้กลับบ้าน ที่ไม่ได้กลับมานาน แม้จะไม่ใช่บ้านจริงๆ ที่นราธิวาส แต่ด้วยลักษณะ วัฒนธรรม สังคม สิ่งแวดล้อม ของปัตตานี ไม่ได้ต่างอะไรจากนราธิวาสเลย การไปครั้งนี้จึงยังคงรู้สึกอบอุ่นเสมอไม่ต่างจากบ้านของเรา
             แม้ข่าวที่ปรากฏอยู่ตามสื่อต่างๆ ที่แสดงให้เห็นถึงความน่ากลัวและไม่ปลอดภัย ในดินแดนจังหวัดชายแดนใต้ แต่เนื่องจากชีวิตในวัยเด็กได้เติบโตมาจากดินแดนแห่งนี้ ความรู้สึกกลัว ที่คนภายนอกมอง สำหรับผมกลับไม่มีเลย และเมื่อยิ่งได้มาสัมผัส วิถีชีวิตของผู้คนในพื้นที่จริงๆ ที่นี่อีกครั้ง เห็นแต่ภาพที่ผู้คนก็ยังคงอาศัยและใช้ชีวิตได้ตามปกติ ดินแดนแห่งนี้เมื่อก่อนมีเสน่ห์อย่างไร ณ ตอนนี้ เสน่ห์นั้นก็ยังคงมีอยู่เสมอ
             ผู้เข้าอบรม(โครงการพัฒนาเด็กปฐมวัย ด้วยหนังสือภาพ นิทาน ศิลปะ และสื่อสร้างสรรค์) ในครั้งนี้ 80% เป็นคนมุสลิม ผลงานจากการอบรมมีเรื่องที่น่าสนใจอยู่หลายเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องที่มีการนำภาษาท้องถิ่น หรือ ภาษยาวี มาใช้ในการทำหนังสือและสื่อการสอนสำหรับเด็กยิ่งทำให้มีเสน่ห์เฉพาะตัว ที่หาไม่ได้จากพื้นที่อื่นๆ และที่สำคัญคือ สามารถนำไปใช้งานได้จริง เข้าใจได้จริง และง่ายต่อการสื่อสารในพื้นที่ที่มีภาษาถิ่น หลายเล่มตรงนี้จึงมีความน่ารักน่าสนใจด้วยภาษาเฉพาะถิ่นนั่นเอง
             การอบรมในช่วงแรกก็จะเหมือนกับหลายๆ ครั้งหลายๆ ที่ ที่ได้ไปมา ครึ่งวันแรกทุกคนยังคงเหมือน          มีกำแพงกั้นกันอยู่ ยังคงเกร็ง เกรง และกลัวว่าจะทำงานออกมาได้ไม่ดี แต่เมื่อเวลาผ่านไป กำแพงที่เคยมีก็ถูกทะลายลง เมื่อได้พูดคุยแบบกันเองกับวิทยากรและทีมงานก็เปลี่ยนเป็นความสนุกในการอบรมและปฏิบัติการแทน
            ประโยคที่ได้ยินทุกๆ ครั้ง ที่มีการอบรมในหลายๆ ที่ที่ผ่านมา คือ “วาดรูปไม่เป็น วาดรูปไม่สวย จะทำหนังสือภาพ สื่อการสอนสำหรับเด็กได้อย่างไร” แต่เมื่อการอบรมผ่านไปแล้ว คำพูดที่เปลี่ยนไป ทำให้ผู้ทำหน้าที่วิทยากรรู้สึกปลื้มใจ และมีกำลังใจมาก คือคำพูดที่ว่า “คอร์สนี้ การอบรมต่างจากความคิดที่คาดไว้ในตอนแรกอย่างมาก สนุก เป็นกันเอง ไม่ได้เป็นรูปแบบเชิงวิชาการอย่างที่เคยคิด และที่สำคัญคือ ทะลายความคิดที่ว่า วาดรูปไม่เป็น วาดรูปไม่สวยจะทำหนังสือไม่ได้ ลงไปอย่างสิ้นเชิง” 
             สิ่งที่เป็นกำลังใจสำคัญในหน้าที่วิทยากรอีกอย่าง คือ การทำคอร์สอบรมแนวนี้ ทำให้ผู้เข้าอบรมรู้สึก       มีกำลังใจในการทำหนังสือหรือสื่อการสอนสำหรับเด็กแบบง่ายๆ ได้ด้วยตัวเอง และเขาเหล่านั้นสามารถก้าวข้ามความคิดเรื่องวาดรูปไม่เป็น ทำหนังสือไม่ได้ได้ด้วย และอีกประโยคหนึ่งที่สร้างกำลังใจให้เป็นอย่างดีคือ “คอร์สนี้ เข้าใจง่ายและทำได้จริง” สิ่งเหล่านี้คือ ผลสำเร็จของหน้าที่วิทยากร และทีมผู้จัดงานทุกคน และที่สำคัญคือผลสำเร็จที่ผู้เข้าอบรมสามารถนำไปต่อยอดและใช้ได้จริงในพื้นที่ของตัวเอง