เท้าไม่ได้มีไว้เตะ

- ชื่อหนังสือเท้าไม่ได้มีไว้เตะ
-
หมวดหมู่
- หนังสือปันกันอ่าน
เท้าไม่ได้มีไว้เตะ
เอลิซาเบท เวอร์ดิก (เรื่อง) / มารีกา ไฮน์เลน (ภาพ) / น้านกฮูก (แปล) จากเรื่อง Feet are not for kicking (สหรัฐอเมริกา)
สำนักพิมพ์แฮปปี้คิดส์, 2548
ปกแข็ง 22 หน้า (Board Book 18 x 18 ซม.), 185 บาท
“ดูเท้านั่นสิจ๊ะ น่ารักมั้ยเอ่ย…”
เท้าที่น่ารักของเด็กๆ มีไว้ทำกิจกรรมต่างๆ มากมาย ไม่ว่าจะเป็นการเดิน ยืน วิ่ง กระโดด หรือใช้เล่นปีนป่ายต่างๆ นานา เท้าไม่ได้มีไว้เตะใครเพราะจะทำให้คนอื่นเจ็บ ถ้าเด็กๆ อยากใช้เท้าเตะ มีอะไรให้เตะได้บ้างล่ะ เตะลูกบอลก็ได้ เตะใบไม้ที่ร่วงบนพื้นก็ได้ เท้ามีไว้เล่นสนุกๆ ได้ตั้งมากมาย
แต่เท้าไม่ได้มีไว้เตะคนใครนะ
เท้ามีไว้ทำอะไรสนุกๆ …feet for fun!
เท้าที่น่ารักของเด็กๆ มีไว้ทำกิจกรรมต่างๆ มากมาย ไม่ว่าจะเป็นการเดิน ยืน วิ่ง กระโดด หรือใช้เล่นปีนป่ายต่างๆ นานา เท้าไม่ได้มีไว้เตะใครเพราะจะทำให้คนอื่นเจ็บ ถ้าเด็กๆ อยากใช้เท้าเตะ มีอะไรให้เตะได้บ้างล่ะ เตะลูกบอลก็ได้ เตะใบไม้ที่ร่วงบนพื้นก็ได้ เท้ามีไว้เล่นสนุกๆ ได้ตั้งมากมาย
แต่เท้าไม่ได้มีไว้เตะคนใครนะ
เท้ามีไว้ทำอะไรสนุกๆ …feet for fun!
เท้าไม่ได้มีไว้เตะ เป็นหนังสือภาพสองภาษา (ไทย-อังกฤษ) ที่ต้องการบอกเด็กๆ ว่าการใช้ความรุนแรงเป็นสิ่งไม่ดี พร้อมกับแนะนำการใช้เท้าในกิจกรรมที่สร้างสรรค์ ท้ายเล่มมีเคล็ดลับสำหรับพ่อแม่และผู้ดูแลเด็กเพื่อช่วยให้หนูน้อยนักเตะรู้จักใช้เท้าอย่างสร้างสรรค์
หนังสือใช้ภาพสองมิติ เน้นสีสันสดใส สวยงาม มีตัวละครเด็กๆ (และคุณพ่อคุณแม่) หลากหลายเชื้อชาติ ใช้คำบรรยายน้อย ภาษาเข้าใจง่าย แทรกการตั้งคำถามเป็นระยะๆ
“ถ้าหนูอยากจะเตะ หนูเตะอะไรได้บ้าง”
“ถ้าใครเตะหนู หนูควรทำอย่างไร”
หนังสือใช้กระดาษแข็ง (Board Book) จำนวนหน้าไม่มาก มีตัวอักษรน้อย เหมาะสำหรับเด็กเล็ก อายุ 1-3 ปี สำนักพิมพ์ระบุไว้บนปกหลังว่า “ไม่เร็วเกินไปหรอกที่จะสอนให้เด็กๆ รู้ว่า การใช้ความรุนแรงเป็นสิ่งที่ไม่ดี”
เด็กน้อยวัยเตาะแตะมีพลังมากมาย บ่อยครั้งจึงทำสิ่งที่เราคาดไม่ถึง อาจจะสดชื่นรื่นเริงอยู่ ประเดี๋ยวเดียวก็อาจจะระเบิดอารมณ์โกรธเกรี้ยว กรีดร้อง และเตะต่อยอุตลุด ผู้ใหญ่ต้องช่วยให้หนูน้อยเข้าใจว่า การทำร้ายผู้อื่นเป็นสิ่งที่ไม่ดี เพราะเตะแล้วทำให้คนอื่นเจ็บ ใครมาเตะเราเราก็เจ็บเหมือนกัน เท้าจึงไม่ได้มีสำหรับเตะใคร แต่เท้าสามารถทำอะไรที่ดีๆ ได้ตั้งมากมาย
เท้าไม่ได้มีไว้เตะ นอกจากจะเปิด“หน้าต่างแห่งโอกาส”ในการเรียนรู้สิ่งที่ถูกและผิด ยังสอนให้รู้จักการควบคุมอารมณ์ด้วย เด็กๆ จะรับรู้ว่าการใช้ความรุนแรงด้วยการใช้เท้าเตะคนอื่นเป็นสิ่งที่ผิดและไม่ควรปฏิบัติ และรู้จักยับยั้งไม่ทำสิ่งนั้นลงไป นี่แหละคือพื้นฐานของผู้ที่รักสันติที่สังคมต้องการ