ของเล่นเดินทาง

ของเล่นเดินทาง
เทพศิริ สุขโสภา (เรื่อง) / ประทีป หนองปลาหมอ (ภาพ) / จำนงศรี หาญเจนลักษณ์, คุณหญิง (ให้คำภาษาอังกฤษ)
สำนักพิมพ์มูลนิธิเด็ก, พิมพ์ครั้งที่ 4, 2552
ปกแข็ง 92 หน้า (15 x 15 ซม.), 115 บาท

    ชายคนหนึ่งพบขอนไม้ลอยน้ำมาจึงนำมาสร้างเป็นเรือใช้งาน เมื่อต้องทำงานบนบกก็ใส่ล้อให้เรือแล้วทำเป็นรถลาก เมื่อเขาพบควายจึงใช้ควายลากรถเทียมเกวียน ระหว่างทางเขาต้องเผชิญกับอุปสรรคนานาแต่เขาก็ไม่ย่อท้อ
    จากเดิมที่มีควายเพียงตัวเดียวก็มีเพิ่มเป็นสองตัว แล้ววันหนึ่งเขาก็ได้พบกับคนรัก ทั้งคู่อยู่ร่วมกันจนมีลูกสองคน
    อยู่มาวันหนึ่ง ควายหายไปจากคอก เด็กชายคนพี่จึงออกตามหา  สัตว์ต่างๆ ในป่าก็ช่วยกันบอกทาง ในที่สุดเด็กชายก็ได้พบกับควายของตนซึ่งมีลูกน้อยเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งตัว เด็กชายจึงพาควายทั้งสามเดินทางกลับโดยมีสัตว์ต่างๆ ในป่าร่วมเดินทางมาส่งถึงบ้าน จากนั้นก็มีการเลี้ยงฉลองกัน ก่อนที่ทุกอย่างจะคืนสู่ความปกติสุข
    ของเล่นเดินทาง เป็นหนังสือภาพสองภาษา (ไทย-อังกฤษ) หนังสือใช้คำน้อย ภาษาไทยใช้เพียง 2 คำต่อภาพตลอดทั้งเล่ม เช่น
                    “ไถ่ถาม”
                    “เห็นไหม”
                    “อยู่ไหน”
                    “ทางโน้น”
                     …………

    ภาพงามกับคำง่าย ที่สื่อความหมายได้เต็มๆ เมื่ออ่านอย่างต่อเนื่องจะให้ความรู้สึกที่งดงามเหมือนอ่านบทกวี  ภาพ ประดิษฐ์จากท่อนไม้และกิ่งไม้ที่นำมาทำเป็นของเล่น มีทั้งเรือ รถลาก คน ควาย บ้าน ต้นไม้ และสัตว์ต่างๆ  สีของภาพใช้เพียงสีเดียวคือสีน้ำตาลซึ่งเป็นสีของเนื้อไม้ จัดวางบนพื้นขาว การจัดหน้าสะอาดตา
    ของเล่นเดินทาง เปิดหน้าต่างแห่งโอกาสในการพัฒนาเด็กด้านความผูกพัน ความมั่นใจและจินตนาการให้แก่เด็กๆ  ในเรื่องนี้ใช้ภาพตัวละคร “ควาย” เป็นสัญลักษณ์แทนสิ่งที่เด็กชายรักและผูกพัน ซึ่งอาจหมายถึงของเล่น คน หรือสิ่งใดก็ตามที่เด็กชายผูกพันมาตั้งแต่เกิด เมื่อสิ่งที่รักและผูกพันหายไปเด็กชายจึงออกตามหา
    ขณะที่ออกตามหาสิ่งที่ตัวเองรักและผูกพัน เด็กชายก็ได้พบเพื่อนใหม่ๆ ซึ่งเกื้อกูลกันด้วยการบอกทาง สัมพันธภาพระหว่างตนและผู้อื่นเด่นชัดขึ้นเมื่อบรรดาสัตว์ในป่าพากันมาส่งเด็กชายถึงบ้านแล้วยังร่วมฉลองกัน ส่งเสริมทัศนคติทางบวกให้เด็กๆ เรียนรู้ที่จะไว้วางใจผู้อื่น สร้างความสัมพันธ์เพิ่มขึ้นนอกเหนือจากบุคคลใกล้ตัว    
    จุดมุ่งหมายอย่างหนึ่งที่ผู้เขียนปรารถนาจะเห็นจากการสร้างสรรค์ผลงานชิ้นนี้ ระบุไว้ในช่วงท้ายของหนังสือนอกเหนือจากส่วนที่เป็นเนื้อหาว่า
    “เธอยิ้มกี่ครั้ง มีคำถามกี่คราว กับเรื่องราว ของเล่นเดินทาง… เธอเองก็อาจเสกสร้างได้ วันที่ไฟในตัวเธอแรงกล้ากว่านี้ ขอมอบสิ่งดีที่สุด จุดฝันเธอให้โชติโชน แด่ความฝันอันอ่อนโยนวัยเยาว์”