เรื่องเก่าๆ ของสื่อเก่า

 

บ่อยครั้งในวงสนทนาเกี่ยวกับเทคโนโลยี การอ้างอิงถึงเปอร์เซ็นต์ความคืบหน้า รวมทั้งแนวโน้ม และทิศทางการผลิต

 

 

บ่อยครั้งในวงสนทนาเกี่ยวกับเทคโนโลยี การอ้างอิงถึงเปอร์เซ็นต์ความคืบหน้า รวมทั้งแนวโน้ม และทิศทางการผลิตไม่ว่าจะเป็นอุปกรณ์ หรือระบบปฏิบัติการใหม่ๆ ที่จะเข้ามาช่วยตอบโจทย์ชีวิตให้ง่ายขึ้นของบรรดาสื่อใหม่ อย่าง ออน ไลน์ มาถูกพกแถมมาด้วยเครื่องหมายคำถามของความเป็นอยู่ของบรรดา "สื่อเก่า" โดยเฉพาะ สายสื่อ "สิ่งพิมพ์"

 

สื่อสิ่งพิมพ์จะสูญสิ้นอายุขัยในช่วงเวลาไม่เกิน 20 ปี นับจากนี้ หรือบางทีอาจจะเร็วกว่านั้น นั่นคือสิ่งที่บรรดา "กูรู" พากันคาดการณ์ และออกแนวฟันธงเอาไว้อย่างเสียงดังฟังชัด

 

หลักฐานที่เหล่าผู้รู้ทั้งหลายเอามา "ยัน" ถึงมูลเหตุของสมมติฐานเรื่องดังกล่าวก็คือ สถานการณ์ของสื่อต่างๆ ทางฝั่งตะวันตก ไม่ว่าจะเป็นอเมริกา หรือ ยุโรป

 

ยอดสิ่งพิมพ์โดยเฉพาะสิ่งพิมพ์ท้องถิ่นที่กำลังดิ่งลงเหว รวมทั้งการปรับตัวให้เข้ากับบุคลิกคนอ่านยุคใหม่ ที่ส่วนใหญ่ใช้ชีวิตอยู่ในโลกออนไลน์ของบรรดายักษ์ใหญ่ของวงการ 

 

 

ความหวั่นวิตกในประเด็นต่อมา ก็คือ ตัวของคนผลิตเนื้อหา หรือเหล่านักข่าวกระดาษเอง ที่ถูกเทคโนโลยีท้าทายการปรับตัว โดยเฉพาะกลุ่มนักข่าวรุ่นเก๋า สิ่งอำนวยความสะดวกสมัยใหม่นี้ ดูจะกลายเป็นทางคู่ขนาน

 

 

ขณะเดียวกัน บางกระแสยังคงมองเห็นแสงสว่างที่ปลายทางอุโมงค์อยู่ หากดูสภาพของบรรดาหัวหนังสือพิมพ์ในเอเชีย อย่างอินเดีย หรือไม่ก็ญี่ปุ่น วิกฤตสื่อที่กำลังจู่โจมอเมริกา กับยุโรปนั้นแทบจะไม่มีผลกระทบ หรือส่งอิทธิพลอะไรต่อปริมาณการเติบโตของสื่อกระดาษในภูมิภาคนี้เลย 

 

 

สิ่งที่ทำให้ความสนใจของผู้คนในแถบนี้ ยังคงเทใจให้กับแผ่นกระดาษ 6-7 แผ่นบนแผงตอนเช้าอยู่นั้น ก็คือ วัฒนธรรมการอ่าน ซึ่งกำลังขยายตัวอย่างกว้างขวางอยู่ใน 2 ประเทศนี้ อยู่แล้ว แม้จะมีเทคโนโลยีการสื่อสารรูปแบบใหม่ๆ ให้เป็นตัวเลือก แต่ความคลาสสิกของสื่อสิ่งพิมพ์ก็ยังอยู่ในใจนักอ่านอยู่อย่างไม่เคยเสื่อมคลาย 

 

 

อย่างน้อย "โฆษณา" ก็ไม่ได้เด้งไปเด้งมาเหมือนที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ รวมทั้งในแง่การตลาด วันนี้ เราพบวิธีการ "ขาย" แบบใหม่ๆ ที่บรรดาผู้ให้บริการข่าว (+เว็บไซต์) แถมให้อย่างเป็นเนื้อเดียวกันกับข่าวโดยไม่เคอะเขิน 

 

 

ความรวดเร็ว และหลากหลาย ทั้งตัวหนังสือ ภาพ และเสียงที่เป็นไม้เด็ดของฝั่งสื่อใหม่ ระดมใส่ให้สื่อเก่าเพลี่ยงพล้ำ ก็มักจะมีพื้นที่โฆษณามาเป็นลูกขัดพอให้หน้ากระดาษได้พักหายใจอยู่บ้าง 

 

 

หรือในแง่ของ "ความคลาสสิก" หน้ากระดาษเนื้อนวลตา กลิ่นหมึก กลิ่นกระดาษ รวมถึงผิวสัมผัสยามคนอ่านหยิบจับดูจะยังเป็นแต้มต่อ ที่ฝ่ายอิเล็กทรอนิกส์ไม่มีทางที่จะเบียดตำแหน่งได้ง่ายๆ

 

แต่ใช่ว่าการปรับตัวของสื่อสิ่งพิมพ์จะไม่สำคัญ เพราะการจะมัวแต่เอาเร็ว เอากระแสอย่างสื่อใหม่คง "ห่างชั้น" กันอยู่หลายขุม การรายงานแบบวิเคราะห์ และให้ความรู้กับคนอ่านดูจะเป็นแนวทางที่หลายหัวกำลังเบนเข็มเข้ามาจัดการกันอยู่ 

 

 

เพียงแต่ใน "ยุคเฮโล" เห่ออะไรเห่อตามกันง่ายๆ แบบทุกวันนี้ อาจทำให้สื่อกระดาษ "เป๋" ไปบ้าง กว่าจะรู้ตัวกันก็อาจจะช้าหน่อยเท่านั้นเอง

 

ขอบคุณเรื่องราวดีๆจาก http://www.bangkokbiznews.com