Happy Reading โดย มูลนิธิสร้างเสริมวัฒนธรรมการอ่าน

สุขปฏิบัติของนักเรียนชั้นประถมปีที่ 5 ภายหลังการอ่านหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพ

สุเพ็ญ ทาเกิด ( 2533) นิสิตปริญญาโท สาขาบรรณารักษศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร ได้ทำงานวิจัยเรื่อง สุขปฏิบัติของนักเรียนชั้นประถมปีที่ 5 ภายหลังการอ่านหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพ กลุ่มตัวอย่างจำนวน 60 คน จากโรงเรียนในสังกัดสำนักงานการประถมศึกษาอำเภอเมืองที่มีการจัดบริการอนามัยโรงเรียน ระดับ 1 จังหวัดพิษณุโลก โดยกลุ่มทดลองที่ 1 ได้รับการส่งเสริมการอ่านด้วยหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพ และกลุ่มทดลองที่ 2 ได้รับการส่งเสริมการอ่านหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพและมีกิจกรรมการสนทนาเกี่ยวกับหนังสือ ส่วนกลุ่มควบคุมไม่ได้รับการส่งเสริมการอ่าน จากการศึกษาพบว่า นักเรียนที่ได้รับการส่งเสริมการอ่านด้วยหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพ หลังการทดลองมีสุขปฏิบัติสูงกว่าก่อนการทดลอง นักเรียนที่ได้รับการส่งเสริมการอ่านด้วยหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพและมีกิจกรรมการสนทนาเกี่ยวกับหนังสือ หลังการทดลองมีสุขปฏิบัติสูงกว่าก่อนการทดลอง และนักเรียนที่ได้รับการส่งเสริมการอ่านด้วยหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพ และนักเรียนที่ได้รับการส่งเสริมการอ่านด้วยหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพและมีกิจกรรมการสนทนาเกี่ยวกับ หนังสือหลังการทดลองมีสุขปฏิบัติสูงกว่านักเรียนที่ไม่ได้รับการส่งเสริมการอ่าน ขณะเดียวกันนักเรียนที่ได้รับการส่งเสริมการอ่านด้วยหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพและมีกิจกรรมการสนทนาเกี่ยวกับหนังสือก็มีสุขปฏิบัติสูงกว่านักเรียนที่ได้รับการส่งเสริมการอ่านด้วยหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพ


สุเพ็ญ ทาเกิด,( 2533). สุขปฏิบัติของนักเรียนชั้นประถมปีที่ 5 ภายหลังการอ่านหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพ. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (บรรณารักษศาสตร์). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร

ความมุ่งหมายของการวิจัยนี้เพื่อเปรียบเทียบสุขปฏิบัติด้านการรักษา ความสะอาดร่างกายและเครื่องแต่งกายของนักเรียนภายหลังการอ่านหนังสือ เกี่ยวกับสุขภาพ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ในโรงเรียน สังกัดสำนักงานการประถมศึกษาอำเภอเมืองที่มีการจัดบริการอนามัยโรงเรียน ระ ดับ 1 จังหวัดพิษณุโลก จำนวน 60 คน กลุ่มทดลองที่ 1 ได้รับการส่งเสริมการอ่านด้วยหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพ กลุ่มทดลองที่ 2 ได้รับการส่งเสริมการอ่านหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพและมีกิจกรรมการสนทนาเกี่ยวกับหนังสือ ส่วนกลุ่มควบคุมไม่ได้รับการส่งเสริมการอ่าน ผู้วิจัย ครูประจำชั้น และครูอนามัยโรงเรียนสังเกตนักเรียนทั้ง 3 กลุ่ม โดยใช้แบบสังเกตสุขปฏิบัติด้านการรักษาความสะอาดร่างกายและเครื่องแต่งกายที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น


ผลการวิจัย พบว่า นักเรียนที่ได้รับการทดลอง นักเรียนที่ได้รับการส่งเสริมการอ่านด้วยหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพ หลังการทดลองมีสุขปฏิบัติสูงกว่าก่อนการทดลอง นักเรียนที่ได้รับการส่งเสริมการอ่านด้วยหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพและมีกิจกรรมการสนทนาเกี่ยวกับหนังสือ หลังการทดลองมีสุขปฏิบัติสูงกว่าก่อนการทดลอง นักเรียนที่ได้รับการส่งเสริมการอ่านด้วยหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพ และนักเรียนที่ได้รับการส่งเสริมการอ่านด้วยหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพและมีกิจกรรมการสนทนาเกี่ยวกับหนังสือหลังการทดลองมีสุขปฏิบัติสูงกว่านักเรียนที่ไม่ได้รับการส่งเสริมการอ่าน ขณะเดียวกันนักเรียนที่ได้รับการส่งเสริมการอ่านด้วยหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพและมีกิจกรรมการสนทนาเกี่ยวกับหนังสือก็มีสุขปฏิบัติสูงกว่านักเรียนที่ได้รับการส่งเสริมการอ่านด้วยหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพ นักเรียนชายกับนักเรียนหญิงที่ได้รับการส่งเสริมการอ่านด้วยหนังสือเกี่ยวกับ สุขภาพ หลังการทดลองนักเรียนหญิงมีสุขปฏิบัติสูงกว่านักเรียนชาย นักเรียนชายกับนักเรียนหญิงที่ได้รับการส่งเสริมการอ่านด้วยหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพ และมีกิจกรรมการสนทนาเกี่ยวกับหนังสือ หลังการทดลองนักเรียนชายกับนักเรียนหญิงมีสุขปฏิบัติไม่แตกต่างกัน