รางวัลนักเขียนอมตะปีล่าสุด พระไพศาล วิสาโล

             

 

             ในวันศุกร์ที่ 4 มีนาคม 2554 นี้ จะมิพิธีถวายรางวัลนักเขียนอมตะ แด่พระไพศาล วิสาโล ที่อาคารที่ทำการมูลนิธิอมตะ ถนนเพชรบุรี โดยมีคุณอานันท์ ปันยารชุน เป็นประธานในพิธี

             รางวัลนักเขียนอมตะ เริ่มขึ้นในปี พ.ศ.2547  โดยผมซึ่งในตอนนั้นเป็นนายกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย และได้มีโอกาสร่วมงานกับคุณวิกรม กรมดิษฐ์ ประธานมูลนิธิอมตะ ในการเขียนชีวประวัติของคุณวิกรม ออกมาในรูปของชีวนิยายเรื่อง “ผมจะเป็นคนดี” ได้เสนอแนวคิดต่อคุณวิกรมในการก่อตั้งรางวัลเพื่อยกย่องเชิดชูนักเขียนไทยที่อุทิศตนในการสร้างสรรค์ผลงานอันทรงค่าต่อสังคมและมวลมนุษยชาติมาเป็นเวลานาน และเพื่อสนับสนุนให้ผลงานของนักเขียนไทยดังกล่าวได้ออกไปสู่สายตาและการยอมรับของชาวโลก ซึ่งนอกจากแนวคิดข้างต้นแล้ว ผมยังได้เสนอตัวเลขของเงินรางวัล เป็นเงินจำนวน 1 ล้านบาท ซึ่งคุณวิกรมได้ให้ความเห็นชอบ และแสดงเจตน์จำนงที่จะให้มีการมอบรางวัลนักเขียนอมตะอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 10 ปี หลังจากนั้นทางมูลนิธิอมตะก็ได้ตั้งคณะกรรมการขึ้นดำเนินการคัดสรรและตัดสินนักเขียนอมตะ ตั้งแต่ปี พ.ศ.2547 เป็นต้นมา โดยในปีนั้น คุณศักดิชัย บำรุงพงศ์เจ้าของนามปากกา “เสนีย์ เสาวพงศ์” เป็นผู้ได้รับรางวัลนักเขียนอมตะคนแรก

            สำหรับในปี พ.ศ.2553 คณะกรรมการฯ ซึ่งมี คุณหญิงแม้นมาศ ชวลิต เป็นประธานได้มีมติตัดสินให้ พระไพศาล วิสาโล เจ้าอาวาสวัดป่าสุคะโต จังหวัดชัยภูมิ ได้รับรางวัลนี้  อันนับเป็นนักเขียนอมตะคนที่ 5

            พระไพศาล วิสาโล มีนามเดิมว่า ไพศาล วงศ์สิทธิ์ เกิดเมื่อปี พ.ศ.2500 ได้เข้าเรียนที่โรงเรียนอัสสัมชัญ ตั้งแต่ชั้นประถมจนจบมัธยม สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีจากคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ มีความสนใจในพุทธศาสนาและสังคมมาตั้งแต่เป็นนักศึกษา และได้อุปสมบทตั้งแต่ พ.ศ.2526 โดยในครั้งแรกตั้งจะบวชเพียง 3 เดือน แต่เมื่อปฏิบัติธรรมมีความก้าวหน้า ก็มีความอาลัยในสมณะเพศ จึงอยู่ในผ้าเหลืองต่อมาจนถึงปัจจุบัน

 พระไพศาล วิสาโล เป็นนักคิด นักเขียน และนักวิชาการ ที่นำธรรมะของพระพุทธเจ้ามาเป็นแนวทางความคิดและการดำเนินชีวิตของคนไทยในสังคมทุกวันนี้ได้อย่างเหมาะสม  รวมทั้งส่งเสริมให้ใช้สติและปัญญาในการแก้ไขความขัดแย้งอย่างสันติ   พระไพศาล วิสาโล ได้สร้างสรรค์งานเขียนไว้เป็นจำนวนมาก อาทิ พุทธศาสนาไทยในอนาคต  แนวโน้มและทางออกจากวิกฤต (2546) อยู่ย้อนยุค: ทัศนะทวนกรแสบริโภคนิยม (2539) ห้วงแห่งจิต ในทัศนะพุทธศาสน์และวิทยาศาสตร์ (2536)พุทธศาสนากับคุณค่าร่วมสมัย (2529) ว่ายทวนน้ำ ฝ่ากระแสทุน ด้วยกระแสธรรม (2550)  ตื่นก่อนตาย (2553)  ขอคืนพื้นที่ธรรม (2553) สันติวิถีแห่งอารยะ (2549) ฯลฯ เป็นต้น

             คุณค่าของงานเขียนของพระไพศาล วิสาโล เป็นดังคำประกาศของคณะกรรมการตัดสินรางวัลนักเขียนอมตะ ประจำปี 2553 ที่ว่า “ผลงานเขียนของท่านคือรูปรอยของความดีที่ก่อประโยชน์สุขอันงดงาม ซึ่งนำไปสู่วัฒนธรรมแห่ง “สันติภาพ” ในมโนสำนึกที่กระจ่างจิต อันเป็นภาพแสดงของการก้าวพ้นอำนาจของความรุนแรงในสภาวะสังคมที่ขัดแย้งแตกแยก ภาษาสื่อสารของท่านคือความหมายที่ยิ่งใหญ่ในการชี้ทางของความสุข สว่างทางปัญญา เป็นการพินิจพิเคราะห์ถึงเจตน์จำนงแห่งการดำรงอยู่ด้วยมิตรไมตรี และเต็มไปด้วยดุลยภาพอันสอดคล้องต่อชีวิตซึ่งควรค่าแก่การศึกษา อีกทั้งสามารถน้อมนำมาสู่การสร้างสัมพันธภาพที่ปราศจากอคติ…”

  

            ครับ และก็เป็นอย่างที่พระไพศาล วิสาโล ได้กล่าวว่า

            “แท้จริงมนุษย์หาใช้ศัตรูของเราไม่ ความโกรธเกลียดต่างหากคือศัตรูที่แท้จริง”     

                                              

 

……………………………….

                                                      

 ประภัสสร เสวิกุล                    

ลงพิมพ์ในนสพ.คม ชัด ลึก วันศุกร์ที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2554