ดอริส เลสซิง นักเขียนหญิงโนเบล

 

ผู้ชนะรางวัลโนเบลวรรณกรรม ประจำปี 2550 ดอริส เลสซิง สตรีชาวอังกฤษ วัย 87 ปี ด้วยวัยขนาดนี้ทำให้เป็นผู้อาวุโสที่สุดในบรรดาผู้ชนะรางวัลโนเบลสาขานี้ 

 

ทั้งยังเป็นนักเขียนหญิงในจำนวนไม่กี่คนที่ชนะรางวัลโนเบลวรรณกรรม โดยเป็นผู้หญิงคนที่ 11 ที่ได้รางวัล หลังคร่ำหวอดอยู่ในแวดวงมาถึง 5 ทศวรรษ 

 

ร่ายเวทมนตร์ดึงดูดนักอ่านมาแล้วหลายรุ่น ด้วยการนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับอำนาจ การเมือง สิทธิสตรี และความเสมอภาคทางสังคม 

 

เลสซิงเกิดเมื่อวันที่ 22 ต.ค.2462 ที่เคอร์มานชาห์ เปอร์เซีย ปัจจุบัน คืออิหร่าน พ่อเป็นทหารผ่านศึกสงครามโลกครั้งที่ 1 แม่เป็นนางพยาบาล ชาวอังกฤษทั้งคู่ 

 

ต่อมาครอบครัวย้ายไปอยู่ที่เซาเธิร์น โรดีเซีย ปัจจุบันคือประเทศซิมบับเว เพื่อจะตั้งรกรากงานเกษตรกรรม ซึ่งเธอเองก็ช่วยงานในไร่นาเช่นกัน 

 

แต่การเติบโตในดินแดนนั้นเลสซิงกล่าวว่า "โคตรเหงา" 

 

ในวัยสาว เลสซิงเข้าเมืองไปหางานทำที่กรุงซาลิสบิวรี เมืองหลวงในตอนนั้น ปัจจุบันคือกรุงฮาราเร เริ่มต้นทำงานเป็นโอเปอเรเตอร์ 

 

 

 

ประสบการณ์ต่างๆ ในแอฟริกาสะท้อนออกมาในงานเขียนในเวลาต่อมา 

 

เลสซิงแต่งงานเร็วในครั้งแรกเพื่อหนีความเหงาในวัยเยาว์ กับแฟรงก์ วิสดอม มีลูก 2 คน แต่ 4 ปีต่อมาหย่าร้าง 

 

การแต่งงานครั้งที่ 2 กับก็อตต์ฟรีด เลสซิง ผู้ลี้ภัยชาวเยอรมันเชื้อสายยิว มีลูกชายอีกคน แต่จบลงด้วยการหย่าร้างอีก ในปี 2493 เลสซิงพาลูกชายคนเล็กไปอยู่ลอนดอน และเริ่มชีวิตนักเขียน พร้อมทำกิจกรรมกับพรรคคอมมิวนิสต์ แต่ก็เลิกร้างไป จากนั้น 2 ปีคลอดผลงานนวนิยายเรื่องแรก "The Grass Is Singing" ปี 2493 เรื่องราวความสัมพันธ์ของภริยานายจ้าง ซึ่งเป็นคนผิวขาวกับลูกจ้างผิวดำ 

 

ช่วงที่อยู่ในอังกฤษตอนแรก เลสซิงมีแนวคิดการเมืองที่เข้มข้น เข้าร่วมพรรคคอมมิวนิสต์ของอังกฤษ 

 

กระทั่งลาออกมาในปี 2499 ช่วงที่เกิดการลุกฮือของมวลชนในฮังการี และหลังจากนั้นเธอก็ไม่ได้กลับไปร่วมพรรคคอมมิวนิสต์อีก 

 

 

 

หันมาทุ่มเทกับงานเขียน 

 

ผลงานที่ได้รับการกล่าวขวัญถึงมากที่สุดคือ "Golden Notebook" ปี 2505 ซึ่งเป็นผลงานชิ้นสำคัญที่ตีตราภาพลักษณ์นักสิทธิสตรีให้กับดอริส ส่วนผลงานสำคัญอื่นๆ เช่น "Children Of Violence" "The Summer Before Dark" "The Good Terrorist" และ "The Fifth Child" 

 

นวนิยายเรื่อง The Good Terrorist ปี 2538 เรื่องราวของสาววัยรุ่นตัดสินใจถือระเบิดเข้าไปก่อการในกรุงลอนดอน ยังพูดถึงกันไม่ซาจนถึงทุกวันนี้ 

 

เอลฟรีเด เยนิเลก นักเขียนหญิงชาวออสเตรีย เจ้าของรางวัลโนเบลเมื่อปี 2547 กล่าวว่า นางเลสซิงน่าจะได้รับรางวัลไปนานแล้ว อย่างน้อยเรื่อง "เดอะ โกลเด้น โน้ตบุ๊ก" ปี 2505 ผลงานที่โด่งดังที่สุดของเลสซิงนั้นเป็นงานเขียนเกี่ยวกับสิทธิสตรีชิ้นสำคัญที่สุดในวงการวรรณกรรม 

 

อย่างไรก็ตาม เลสซิงถ่อมตัวว่า "ในวัย 60 กว่าปีฉันไม่ใช่นักสิทธิสตรีที่กระตือรือร้นอะไร ฉันไม่เคยชอบการเคลื่อนไหว มันอยู่บนฐานที่อุดมคติมากเกินไปที่คนเขายกให้ฉันเป็นนั่นนี่ ไม่ได้เป็นความจริงเลย" 

 

เลสซิงให้สัมภาษณ์หลังทราบข่าวโนเบลว่า ดีใจมาก หลังจากตนได้รับรางวัลอื่นๆ ในยุโรปมาหมดแล้ว ในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา พอมาได้โนเบลก็เหมือนได้ "รอยัล ฟลัช" หรือไพ่แต้มใหญ่สุดในการเล่นไพ่โป๊กเกอร์ 

 

ตวัดปลายปากกากรีดวิจารณ์กลุ่มประเทศในแอฟริกามาโดยตลอด โดยเฉพาะในประเด็นคอร์รัปชั่น และการทุจริตฉ้อโกงของรัฐบาล แต่ท้ายสุดก็ได้กลับไปเยือนแอฟริกาอีกครั้งในปี 2538 หลังจากที่นโยบายเหยียดผิวเจือจางไป 

 

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เลสซิงพำนักอยู่ที่ลอนดอน ปั่นนิยายเชิงวิทยาศาสตร์ออกมาหลายชิ้น นอกจากนี้ ยังเป็นหนึ่งในสมาชิกอาวุโสของเว็บไซต์ชุมชนขนาดยักษ์บนโลกออนไลน์อย่างมายสเปซ ใช้ชื่อว่า Female – 87 years old โดยมีเพื่อนกว่า136 คน 

ขอบคุณเรื่องราวดีๆจาก : หนังสือพิมพ์ข่าวสด