งานวิจัย : การศึกษาผลการจัดเรียนรู้แบบการแก้ปัญหาที่มีต่อความสามารถในการ อ่าน-เขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5

วรีพร  ชาติชนะ (2547)นิสิตปริญญาโท สาขาการสอนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศมหาวิทยาลัยศรีนครีนทรวิโรฒ ได้ทำงานวิจัยเรื่อง  การศึกษาผลการจัดเรียนรู้แบบการแก้ปัญหาที่มีต่อความสามารถในการอ่าน-เขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5โรงเรียนชุมแพศึกษา จังหวัดขอนแก่น จำนวน 36 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้แบบการแก้ปัญหา แบบทดสอบวัดความสามารถในการอ่าน-เขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร แบบทดสอบความสามารถในการแก้ปัญหา และแบบประเมินความสามารถในการแก้ปัญหา  ผลการวิจัยพบว่า หลังจากการจัดการเรียนรู้แบบการแก้ปัญหา นักเรียนมีความสามารถในการอ่าน-เขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร และความสามารถในการแก้ปัญหาเพิ่มขึ้น อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

วรีพร  ชาติชนะ. (2547).  การศึกษาผลการจัดเรียนรู้แบบการแก้ปัญหาที่มีต่อความสามารถในการ อ่าน-เขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5โรงเรียนชุมแพศึกษา จังหวัดขอนแก่น.ปริญญานิพนธ์ ศศ.ม. (การสอนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศ).  กรุงเทพฯ :  บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครีนทรวิโรฒ. คณะกรรมการควบคุม : อาจารย์เตือนใจ เฉลิมกิจ, รองศาสตราจารย์ ดร.สมสรร วงษ์อยู่น้อย

การศึกษาครั้งนี้  มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาผลการจัดการเรียนรู้แบบแก้ปัญหาที่มีต่อความ สามารถในการอ่าน-เขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่5กลุ่มตัวอย่างคือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5โรงเรียนชุมแพ จังหวัดขอนแก่น ที่กำลังศึกษาวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐาน (อ 052)ในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2546จำนวน 36คน ซึ่งได้จากการสุ่มอย่างง่าย (Simple  Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้แบบการแก้ปัญหา แบบทดสอบวัดความสามารถในการอ่าน-เขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร แบบทดสอบความสามารถในการแก้ปัญหาและแบบประเมินความสามารถในการแก้ปัญหา แบบแผนการทดลองเป็นแบบก่อนและหลังการทดลอง (One Group Pretest-Posttest Design) ใช้เวลาในการทดลอง 29ชั่วโมง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบที (t-test for Dependent Samples)

ผลการวิจัย สรุปได้ดังนี้

1. หลังจากการจัดการเรียนรู้แบบการแก้ปัญหา นักเรียนมีความสามารถในการอ่าน-เขียน ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารเพิ่มขึ้น อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

2. หลังการจัดการเรียนรู้แบบการแก้ปัญหา นักเรียนมีความสามารถในการแก้ปัญหา เพิ่มขึ้น อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01