กิดเด้นส์…นิยายกำลังภายในสไตล์พ็อปคัลเจอร์

"หากเจ้าฟังเพลงของเจย์ โชวแล้ว ก็จงฝึกวรยุทธ์ของกิดเด้นส์ด้วย"
ที่เกาะไต้หวัน ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา กระแสการอ่านหนังสือ
นิยายของกิดเด้นส์ (Giddens) มาแรงมาก ประโยคโปรยในข้างต้นที่เคยกระฮึ่มทั่วไต้หวัน คงจะพออนุมานได้ว่าตัวกิดเด้นส์เองคงจะเป็นพ็อปสตาร์ในวงการวรรณกรรมสมัยใหม่อย่างแน่แท้
กิดเด้นส์ หรือความหมายในภาษาจีน คือ "เก้าดาบ" เป็นนามปากกาของนักเขียนหนุ่มอายุ 30 ปี ที่ชื่อ เค จิง-เทง (Ke Jing-Teng)
เขาเริ่มปรากฏตัวครั้งแรกในการเขียนนิยายในโลกออนไลน์เมื่อปี 1998 เขียนไปเขียนมาคงจะติดใจ ผลงานจึงออกมาถี่มาก อย่างเช่น ในปี 2004 เขาเขียนหนังสือไป 8 เล่ม ต่อมาปี 2005 เขาเขียนไปถึง 15 เล่ม ! จนถึงปีนี้ หนังสือที่เขาเขียนมีจำนวนมากกว่า 30 เล่ม
แนวการเขียนของเขาเป็นสไตล์เฉพาะตัว พอๆ กับวิถีชีวิตของเขาที่อิงความเป็นพ็อปคัลเจอร์อย่างแยกกันไม่ออก
วรรณกรรมของเขาเป็นการเล่าเรื่องด้วยอารมณ์ขบขันผ่านวัฒนธรรมพ็อป ซึ่งเขาก็ยอมรับว่างานเขียนของเขาได้รับ
ไอเดียมาจากรายการโทรทัศน์ ภาพยนตร์ และหนังสือการ์ตูน
เมื่อผสานกับเรื่องราวเกี่ยวกับจอมยุทธ์ในนิยายกำลังภายในแบบจีน ทำให้นิยายของเขามีรูป รส กลิ่น แสง เสียงที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว คละเคล้าหลายรูปแบบ ทั้งนิยายสืบสวน กำลังภายใน แฟนตาซี สยองขวัญ ดราม่า ตลกขบขัน และ
โรแมนติก ยกตัวอย่างหนังสือของเขาที่สำนักพิมพ์มติชนหยิบมาตีพิมพ์ แปลโดยโจอี้ ตงฟาง จะพอเห็นภาพบ้าง อย่าง
"ระเบิดมหาประลัย"…นิยายเรื่องแรกของกิดเด้นส์ในโลกออนไลน์ กับเรื่องราวที่ว่าหากวันหนึ่งคุณไม่สามารถสื่อสารกับคนรอบข้างได้ เพราะตรรกะการใช้ภาษาพันหัวพันหางอย่างสับสน คุณจะหาทางออกอย่างไร ?
"กังฟู จอมยุทธ์หลุดโลก"…เป็นเรื่องราวของคนสามคนที่ไม่น่าจะเดินทางด้วยกันได้ นั่นคือเด็ก ม.ต้นที่ต้องการตามหาวรยุทธ์ชั้นยอด, ปรมาจารย์ผู้ข้ามกาลเวลาเพื่อการแก้แค้น และนักเลงหัวไม้ผู้รักเพื่อนพ้อง
และที่ออกใหม่สดๆ ร้อนๆ ก็คือ "ขมังเวทย์ล่าสังหาร"… กับการไล่ล่าแก้แค้นข้ามสหัสวรรษของเผ่าพันธุ์ 3 เผ่าพันธุ์ที่เฝ้าจองล้างจองผลาญกัน
เห็นรูปแบบการเขียนพ็อปซะขนาด พอไปเจอตัวจริงของกิดเด้นส์ เห็นได้เลยว่าเขาเป็นคนในยุควัฒนธรรมพ็อปแท้จริง กับภาพลักษณ์ของหนุ่มตี๋ ผู้นิยมใส่แจ็กเกตกีฬา งานประจำของเขานอกจากเขียนหนังสือ ก็คือการพบปะแฟนหนังสือชาวไต้หวันและชาวจีน และถ้าแฟนหนังสือสนใจถ่ายรูปด้วย เขามีแอ็กชั่นประจำตัวคือ การตั้งการ์ดแบบนักมวย (ดูมีจุดขายดี) แต่ถึงอย่างนั้น วินัยการเขียนหนังสืออยู่ในระดับที่ไม่ธรรมดา เพราะในแต่ละวัน เขาเขียนหนังสือเฉลี่ย 5,000 คำต่อวันเลยทีเดียว
การที่กิดเด้นส์มีวิถีชีวิตธรรมดาๆ ตามสไตล์พ็อปแบบนี้ นั่นก็เพราะเขาคิดว่า "การที่มีวิถีธรรมดาๆ เหมือนคนทั่วไป มันเป็นหนทางเดียวที่จะก้าวไปสู่การเป็นสุดยอดนักเขียนที่แท้จริง"
(หน้าพิเศษ D-Life)
คอลัมน์ ART AND CULTURE
โดย Mainie
วันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2551 ปีที่ 32 ฉบับที่ 4046
หนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจ