Happy Reading โดย มูลนิธิสร้างเสริมวัฒนธรรมการอ่าน

แอนเดรีย ดวอร์คิน เฟมินิสต์ผู้ต่อต้านหนังสือโป๊และแต่งงานกับเกย์

 

 
เมื่อไม่กี่เดือนมานี้มีข่าวเล็กๆ พูดถึงการเสียชีวิตของแอนเดรีย ดวอร์คิน นักเขียนหญิงผู้ประกาศตนว่าเป็นนักเขียนสตรีนิยมสายถอนรากถอนโคน ทั้งยังต่อต้านสื่อลามกทุกประเภท มีงานเขียนที่เน้นประณามความรุนแรงทางเพศและหนังสือโป๊ จนเธอกลายเป็นดังต้นแบบของการขับเคลื่อนแนวคิดสตรีนิยมสายนี้
แอนเดรีย ริต้า ดวอร์คิน (Andrea Rita Dworkin) เกิดเมื่อวันที่ 26 กันยายน ค.ศ. 1946 ที่แคมเดน รัฐนิวเจอร์ซีย์ ช่วงวัยเด็กแอนเดรียเริ่มมีพฤติกรรมต่อต้านสังคมด้วยการไม่เข้าร้องเพลงในโบสถ์ และเธอยังมีความคิดสนับสนุนการทำแท้งตั้งแต่ยังไม่จบชั้นประถม เธอชื่นชอบงานเขียนของบรองเต้ พอๆ กับที่ชี่นชมเช เกวารา ซึ่งบิดาของเธอเองก็มีส่วนในการไม่ปิดกั้นความคิดด้วย
ช่วงที่เรียนที่วิทยาลัยเบนนิงตันเธอต้องเดินทางบ่อยๆ เธอพบเห็นคนไร้ความคิดเป็นร้อยๆ คนบนรถประจำทาง รวมทั้งพวกที่ยอมแลกเซ็กส์เพื่อเงินด้วย
หอพักที่เธอพักในวิทยาลัยก็เป็นหอพักที่มีนักศึกษาสาวพาผู้ชายเข้ามานอนบ่อยๆ เธอถึงกับกล่าวว่าที่นี่ก็คือซ่องโสเภณีในโรงเรียน
แอนเดรียเคยถูกจับกุมที่หน้าองค์การสหประชาชาติ เนื่องจากไปชุมนุมประท้วงสงครามเวียดนาม จากนั้นเธอถูกส่งตัวไปที่สถานคุมขังผู้ต้องหาหญิง ที่นี่เองที่เธอได้รับการปฏิบัติจากนายแพทย์ผู้ตรวจร่างกายอย่างไร้จรรยาแพทย์ เป็นส่วนที่ทำให้เธอมีแนวคิดติดลบกับเพศชายมากยิ่งขึ้น
หลังจากนั้นเธอเขียนบทความต่อต้านการใช้ความรุนแรงทางเพศ ไม่ว่าจะเป็นการทำร้ายเพศหญิงหรือการมีเพศสัมพันธ์กัน เธอก็ถือว่าเป็นการที่เพศหญิงถูกบังคับให้เป็นฝ่ายรับการกระทำอยู่ดี มีคนจำนวนมากที่ชื่นชอบแนวความคิดของเธอ แต่ก็มีไม่น้อยที่เห็นแย้งกับแอนเดรีย หนึ่งในนั้นคือนักเขียนหญิง แอนน์ ไทเลอร์
แอนเดรียใช้ชีวิตในยุโรประยะหนึ่งก่อนแต่งงานและพบว่าสามีเธอเป็นคนรุนแรงสุดขั้ว เธอถูกทำร้ายและถูกจี้ด้วยบุหรี่เสมอๆ หลังจากแยกทางกัน เธอทำงานหลายประเภท ทั้งพนักงานต้อนรับ คนงานในโรงงาน อาจารย์ สมุห์บัญชี
หนังสือเล่มแรกที่ตีพิมพ์คือเรื่อง Woman Hating พิมพ์ในปีค.ศ. 1974 ด้วยเนื้อหาที่เธอแสดงออกในน้ำเสียงที่แสบสันต์ ประณามการกระทำของเพศชายอย่างตรงไปตรงมา เธอบอกว่าหนังสือเล่มนี้จะเป็นตัวละลายความคิดแบบชายเป็นใหญ่ซึ่งถือเป็นโครงสร้างที่ครอบงำสังคมอย่างแนบแน่น และรูปแบบที่น่ารังเกียจนี้ก็มีอยู่ทั่วทั้งโลก เธอยังกล่าวถึงประเพณีการพันเท้าของหญิงชาวจีน การเหยียดหญิงทั้งในเทพนิยายและหนังสือโป๊
หนังสือเล่มต่อมา Intercourse ตีพิมพ์ในปีค.ศ. 1987 เป็นดังเครื่องหมายปะหน้าว่าเธอเป็นคนชอบก่อเรื่อง จากข้อความที่กล่าวว่าการร่วมเพศทุกรูปแบบคือการข่มขืนกัน แต่เธอก็ให้สัมภาษณ์ปฏิเสธหลายต่อหลายครั้งว่าไม่ได้หมายความตรงๆ อย่างนั้น แต่ในช่วงปีถัดมาเธอก็เขียนบทความเรื่องการแต่งงานว่าเป็นข้อผูกมัดในการร่วมประเวณี ส่วนหนังสือที่มีคนกล่าวถึงมากที่สุดคือเรื่อง Pornography: Men Possesing Woman หนังสือเล่มนี้ดึงแนวร่วมจากฝ่ายที่เห็นตรงข้ามเธอ กลับมาชื่นชมเธอได้ไม่น้อย รวมถึงกองบรรณาธิการหนังสือพันช์แม็กกาซีนที่เขียนยกย่องว่า นี่คือการทำสงครามระหว่างเพศ
 
ช่วงนั้นเองที่มีการปลุกกระแสการลุกฮือจากเหล่าดาราสาวในวงการหนังโป๊ มีการฟ้องร้องผู้สร้างหนังกันหลายคดี รวมทั้งลินดา เลิฟเลส ดาราสาวเรื่อง Deep Throat หรือ "ลึกสุดคอหอย" ก็เขียนหนังสือเปิดโปงวงการหนังโป๊ออกมาคือเรื่อง Ordeal
แอนเดรียได้เข้าไปมีส่วนร่วมในการช่วยเหลือเรื่องคดีความร่วมกับแคทเธอรีน แม็คคินนอน ผู้เชี่ยวชาญทางกฎหมาย เธอกล่าวว่าการทำงานด้านนี้ก็มีความสุขดี นอกจากนั้นเธอยังช่วยสอนที่มหาวิทยาลัยมินเนโซต้าอีกด้วย
ในปี ค.ศ. 1998 เธอแต่งงานกับผู้ร่วมงานของเธอที่คบกันมานานกว่าสามสิบปี และทั้งคู่อยู่ด้วยกับแบบไม่มีเพศสัมพันธ์กันเพราะ จอห์น สตอลเต็นเบิร์ก คนที่เธอแต่งงานงานด้วยเป็นเกย์ และเธอเรียกการใช้ชีวิตแบบนี้ว่า หุ้นส่วนชีวิต
แอนเดรีย ดวอร์คิน เสียชีวิตเมื่อวันที่ 12 เมษายน ค.ศ. 2005 ด้วยสาเหตุที่ไม่แน่ชัดหลังการผ่าตัดหัวเข่า
 
ขอบคุณเรื่องราวดีๆจาก : นิตยสาร Politics ฉบับที่ 5