นักเขียนอมตะ

             

 

            วันที่ 22 มกราคม 2552 มูลนิธิอมตะได้จัดงานมอบรางวัล “นักเขียนอมตะ” ประจำปี 2550ขึ้น ที่สำนักงานมูลนิธิอมตะ อาคารกรมดิษฐ์ ถนนเพชรบุรีตัดใหม่ กรุงเทพฯ โดยมีนายอานันท์ ปันยารชุน อดีตนายกรัฐมนตรี เป็นประธานในพิธี

            รางวัล “นักเขียนอมตะ” เป็นรางวัลแห่งเกียรติยศ ซึ่งพิจารณามอบแก่นักเขียนไทยซึ่งสร้างสรรค์ผลงานอันมีคุณค่าต่อสังคมและมวลมนุษยชาติ อย่างสืบเนื่องมาเป็นเวลาไม่น้อยกว่า 20 ปี รางวัลนี้เริ่มขึ้นในปี 2546 โดยมีจุดมุ่งหมายสำคัญที่จะยกย่องนักเขียนไทยที่มีควมสามารถ เพื่อเป็นกำลังใจในการสร้างสรรค์ผลงานอันทรงคุณค่า และเพื่อเป็นการการเผยแพร่เกียรติคุณนั้นให้เป็นที่แพร่หลายในสังคมไทยและสากล โดยผม ซึ่งในขณะนั้นดำรงตำแหน่งนายกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทยได้เสนอแนวคิดนี้ต่อคุณวิกรม กรมดิษฐ์ ประธานมูลนิธิอมตะ และได้รับความเห็นชอบจากคุณวิกรมฯ โดยมูลนิธิอมตะได้แต่งตั้งคณะกรรมการขึ้นเพื่อทำหน้าที่พิจารณานักเขียนที่สมควรได้รับรางวัลดังกล่าว ซึ่งจะได้รับเงินรางวัล จำนวน 1,000,000 บาท (หนึ่งล้านบาท) พร้อมด้วยเหรียญทองคำสลักรูปนางอินทร์ ต้นตระกูลกรมดิษฐ์ รวมทั้งเกียรติบัตรประกาศเกียรติคุณ

            “นักเขียนอมตะ” คนแรก ในปี 2547 ได้แก่ คุณศักดิชัย บำรุงพงศ์ เจ้าของนามปากกา “เสนีย์ เสาวพงศ์” ผู้สร้างวรรณกรรมอมตะ อย่าง “ปีศาจ” และ “ความรักของวัลยา”  ในปีต่อมา คือ คุณโรจ งามแม้น หรือ “เปลว สีเงิน” นักหนังสือพิมพ์ผู้เปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณของคนหนังสือพิมพ์ และ ในปี 2549-2550 คุณโกวิท เอนกชัย หรือ “เขมานันทะ” ซึ่งเผยแพร่ธรรมะและพุทธปรัชญาต่อชาวไทยและชาวโลกผ่านข้อเขียนและการปฏิบัติติดต่อกันมานานปี เป็นผู้ได้รับรางวัลนี้

            สำหรับรางวัล “นักเขียนอมตะ ประจำปี 2551 คณะกรรมการฯ ซึ่งมีคุณหญิงแม้นมาส ชวลิต เป็นประธาน ประกอบด้วย ศาสตราจารย์ภิธานล้อม เพ็งแก้ว ศ.ชวน เพชรแก้ว รศ.ดร. ชัยวัฒน์ สถาอานันท์ อ.วัฒนะ บุญจับ อ.ธารา กนกมณี เป็นกรรมการ และคุณภิญโญ ไตรสุริยธรรมา เป็นกรรมการและเลขานุการ ได้มีมติเป็นเอกฉันท์ มอบรางวัลแก่ อ.สมบัติ พลายน้อย หรือ ส.พลายน้อย

            อ.สมบัติ พลายน้อย เป็นชาวจังหวัดพระนครศรีอยุธยา เกิดเมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ.2472 สำเร็จการศึกษาระดับประโยคครูพิเศษมัธนม (พ.ม.) และได้รับราชการครั้งแรกเป็น เสมียนสรรพากรก่อนจะเปลี่ยนอาชีพเป็นครูอยู่ 5 ปี โดบที่มีความสนใจด้านการเขียนมาตั้งแต่เป็นนักเรียนชั้นมัธยม และได้สมัครเรียนวิชาการประพันธ์และหนังสือพิมพ์ทางไปรษณีย์กับ อ.เปลื้อง ณ นคร (นายตำรา ณ เมืองใต้) อ.เปลื้องฯ จึงได้ชักชวนให้มาทำงานด้านวารสารของกระทรวง ศึกษาธิการหลายฉบับ รวมทั้งเขียนบทความและสารคดีลงในวารสารต่าง ๆ และจัดรายการทางวิทยุศึกษาด้วย จนได้ดำรงตำแหน่งหัวหน้างานโสตทัศนูปกรณ์และสื่อสิ่งพิมพ์ สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ และบรรณาธิการวัฒนธรรมไทย อ.สมบัติฯ ได้ลาออกจากราชการในปี 2528 ก่อนเกษียณอายุราชการ 2 ปี เพื่ออุทิศเวลาแก่การเขียนหนังสืออย่างเต็มที่

            อ.สมบัติ พลายน้อย เป็นผู้ศึกษาค้นคว้าด้านวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ โบราณคดี คติชน แลวรรณคดีไทย อย่างลึกซึ้ง และนำความรู้เกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวมาเขียนเป็นตำรา บทความทางวิชาการ นิทานพื้นบ้าน และสารคดี เป็นจำนวนมากนับเป็นระยะเวลายาวนานกว่าหกทศวรรษ อ.สมบัติฯ ยังได้จัดทำสารานุกรมวัฒนธรรมไทย และสารานุกรมประวัติศาสตร์ไทย ซึ่งเป็นแหล่งข้อมูลอันทรงคุณค่าในทางการศึกษา ค้นคว้า และอ้างอิงที่สำคัญ นอกเหนือไปจากการมีผลงานที่พิมพ์รวมเล่มแล้วไม่ต่ำกว่า 100 เรื่อง อาทิ สารคดีน่ารู้สารพัดนึก เล่าเรื่องบางกอก 100 รอยอดีต เล่าเรื่องรามัญ นิทานไทย นิทานวรรณคดี นิทานเพื่อนบ้าน เทวนิยาย พฤกษนิยาย สัตวนิยาย อมนุษย์นิยาย แลไปข้างหลัง เกิดในเรือ สรรพสารคดี เป็นต้น

            ผลงานของ อ.สมบัติฯ หลายเล่มได้รับรางวัลบัวหลวง และรางวัลสัปดาห์หนังสือแห่งชาติรวมทั้งได้รับการประกาศเกียรติคุณในฐานะผู้มีผลงานดีเด่นทางด้านวัฒนธรรม สาขาวรรณศิลป์(สารคดี) จากสำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ ประจำปี 2539 และผู้ใช้ภาษาไทยดีเด่นประจำปี 2551

            ผมขอคารวะและแสดงความยินดีกับ อ.สมบัติ พลายน้อย สำหรับรางวัล “นักเขียนอมตะ”ประจำปี 2551 ไว้ณ โอกาสนี้ด้วยครับ

 

นสพ.คม ชัด ลึก วันจันทร์ที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2552