งานวิจัย : ปฏิกิริยาและการยอมรับของเด็กวัยรุ่นชาย – หญิง ต่อพฤติกรรมที่เป็นบาปซึ่งสะท้อนในหนังสือพิมพ์
บัณฑิต ศรีทองสุก (2549) นิสิตปริญญาโท สาขาวารสารสนเทศ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้ทำวิจัยเรื่อง ปฏิกิริยาและการยอมรับของเด็กวัยรุ่นชาย – หญิง ต่อพฤติกรรมที่เป็นบาปซึ่งสะท้อนในหนังสือพิมพ์ โดยศึกษาปฏิกิริยาและการยอมรับต่อพฤติกรรมที่เป็นบาปซึ่งปรากฏในหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่งของเยาวชนวัย 10 – 15 ปี 40 คน จากกลุ่มที่มีสิ่งแวดล้อมทางศีลธรรมดีและกลุ่มที่มีสิ่งแวดล้อมห่างจากศีลธรรม ซึ่งมาจากครอบครัวที่เปิดรับหนังสือพิมพ์ประชานิยมเป็นประจำ ผลการวิจัยพบว่า เนื่องจากเยาวชนอยู่ในสังคมพุทธ และมีนิสัยรักการอ่าน ส่งผลให้เยาวชนทุกคนมีวิจารณญานว่าสิ่งใดดีและไม่ดี แต่แตกต่างกันเล็กน้อยในประเด็นการคล้อยตามระหว่างกลุ่มที่มีสิ่งแวดล้อมทางศีลธรรมดี และกลุ่มที่สิ่งแวดล้อมห่างจากศีลธรรม ปัจจัยที่ทำให้เยาวชนมีพฤติกรรมบาป ได้แก่ ความรู้เท่าไม่ถึงการณ์และการเลียนแบบ ส่วนศีลห้าข้อที่เยาวชนมองว่าละเมิดได้ยากที่สุด คือข้อที่สอง-การลักทรัพย์ ส่วนศีลข้อที่ละเมิดง่ายที่สุดคือ ข้อสี่-การพูดเท็จ สื่อที่มีส่วนในการนำเสนอเนื้อหาบาปและความรุนแรงมากที่สุดตามความเห็นของเยาวชนคือ หนังสือพิมพ์ ส่วนโทรทัศน์และวิทยุนั้นมีไว้เพื่อความบันเทิง ทั้งนี้ทั้งนั้นความรุนแรงในทุก ๆ สื่อไม่ได้มีผลกระทบในการดำเนินชีวิตของเยาวชน
บัณฑิต ศรีทองสุก. (2549).ปฏิกิริยาและการยอมรับของเด็กวัยรุ่นชาย – หญิง ต่อพฤติกรรมที่เป็นบาปซึ่งสะท้อนในหนังสือพิมพ์. วิทยานิพนธ์ นศ.ม. (วารสารสนเทศ). กรุงเทพฯ :บัณทิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. อาจารย์ที่ปรึกษา:อาจารย์ สุกัญญา สุดบรรทัด
การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาปฏิกิริยาและการยอมรับต่อพฤติกรรมที่เป็นบาปซึ่งปรากฏในหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่งของเยาวชนวัย 10 – 15 ปี ชาย 20 คน – หญิง 20 คน จากกลุ่มที่มีสิ่งแวดล้อมทางศีลธรรมดีและกลุ่มที่มีสิ่งแวดล้อมห่างจากศีลธรรม ซึ่งเยาวชนทุกคนมาจากครอบครัวที่เปิดรับหนังสือพิมพ์ประชานิยมเป็นประจำ โดยใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก
ผลการวิจัยพบว่า เนื่องจากเยาวชนอยู่ในสังคมพุทธ และมีนิสัยรักการอ่าน ส่งผลให้เยาวชนทุกคนมีวิจารณญานว่าสิ่งใดดีและสิ่งใดไม่ดี หากแต่แตกต่างกันเล็กน้อยในประเด็นการคล้อยตามระหว่างเยาวชนกลุ่มที่มีสิ่งแวดล้อมทางศีลธรรมดี และกลุ่มที่สิ่งแวดล้อมห่างจากศีลธรรม ซึ่งปัจจัยที่ทำให้เยาวชนมีพฤติกรรมบาป ได้แก่ ความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ และการเลียนแบบ ส่วนศีลห้าข้อที่เยาวชนมองว่าละเมิดได้ยากที่สุดคือข้อที่สองว่าด้วยการลักทรัพย์ ส่วนศีลข้อที่ละเมิดง่ายที่สุดคือ ข้อสี่ว่าด้วยการพูดเท็จ สื่อที่มีส่วนในการนำเสนอเนื้อหาบาปและความรุนแรงมากที่สุดตามความเห็นของเยาวชนคือ หนังสือพิมพ์ ส่วนโทรทัศน์และวิทยุนั้นมีไว้เพื่อความบันเทิง ทั้งนี้ทั้งนั้นความรุนแรงในทุก ๆ สื่อไม่ได้มีผลกระทบในการดำเนินชีวิตของเยาวชน คำว่าบาปในความคิดเห็นของเยาวชนแยกได้เป็นสามมิติ คือ มิติที่อ้างกรรม มิติที่อ้างศีล และมิติที่อ้างกฎหมาย