มูลนิธิสร้างเสริมวัฒนธรรมการอ่าน | Reading Culture Promotion Foundation

งานวิจัย : ความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจการเขียนความเรียง และการแต่งคำประพันธ์ภาษาไทย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษากรุงเทพมหานคร

 

เย็นจิตต์ ศรีใจงาม  (2540) นิสิตปริญญาโท  คณะครุศาสตร์  สาขาวิชาการสอนภาษาไทย  จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย  ได้ทำการวิจัยเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจการเขียนความเรียง และการแต่งคำประพันธ์ภาษาไทย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่5 ในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษากรุงเทพมหานคร  จำนวน 400 คน ผลการวิจัยพบว่าความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจของนักเรียนมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความสามารถในการเขียนความเรียงภาษาไทย  และมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความสามารถในการแต่งคำประพันธ์ภาษาไทย  ความสามารถในการเขียนความเรียงภาษาไทย มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความสามารถในการแต่งคำประพันธ์ภาษาไทย  นอกจากนี้พบว่า  ความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจ และความสามารถในการเขียนความเรียงภาษาไทยของนักเรียนมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความสามารถในการแต่งคำประพันธ์ภาษาไทย 

เย็นจิตต์ ศรีใจงาม.  (2540).  ความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจการเขียนความเรียง และการแต่งคำประพันธ์ภาษาไทย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่5 ในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษากรุงเทพมหานคร.  วิทยานิพนธ์ ค.ม. (การสอนภาษาไทย). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.  อาจารย์ที่ปรึกษา:ผศ.ดร.กมลพร บัณฑิตยานนท์.

 

วัตถุประสงค์ของการวิจัยมีดังนี้ 1. เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจ และการเขียนความเรียงภาษาไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษา กรุงเทพมหานคร 2. เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจ และการแต่งคำประพันธ์ภาษาไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษา กรุงเทพมหานคร 3. เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการเขียนความเรียงและการแต่งคำประพันธ์ภาษาไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5ในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษา กรุงเทพมหานคร 4. เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจ การเขียนความเรียง และการแต่งคำประพันธ์ภาษาไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษา กรุงเทพมหานคร ตัวอย่างประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษา กรุงเทพมหานครปีการศึกษา 2540 จำนวน 400 คน 

เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือแบบทดสอบวัดความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจ แบบทดสอบวัดความสามารถในการเขียนความเรียง และแบบทดสอบวัดความสามารถในการแต่งคำประพันธ์ภาษาไทย ซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้นวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาค่าสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และสหสัมพันธ์พหุคูณ

 

ผลการวิจัยปรากฎดังนี้ 

  1. ความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจ มีความสัมพันธ์ทางบวก กับความสามารถในการเขียนความเรียงภาษาไทย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษากรุงเทพมหานคร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 
  2. ความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจ มีความสัมพันธ์ทางบวก กับความสามารถในการแต่งคำประพันธ์ภาษาไทย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษากรุงเทพมหานคร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
  3. ความสามารถในการเขียนความเรียงภาษาไทย มีความสัมพันธ์ทางบวก กับความสามารถในการแต่งคำประพันธ์ภาษาไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษากรุงเทพมหานคร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 
  4. ความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจ และความสามารถในการเขียนความเรียงภาษาไทย มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความสามารถในการแต่งคำประพันธ์ภาษาไทย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษา กรุงเทพมหานครอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01