งานวิจัย : การใช้นิทานพื้นบ้านล้านนาเพื่อส่งเสริมความสามารถทางการพูด การเขียนภาษาอังกฤษ และความตระหนักในคุณค่าของภูมิปัญญาท้องถิ่น

วัชราภรณ์  ตั้งวิวัฒนาพานิช (2545)  นักศึกษาปริญญาโท  คณะศึกษาศาสตร์  สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ    มหาวิทยาลัยเชียงใหม่  ได้ทำการวิจัยเรื่องการใช้นิทานพื้นบ้านล้านนาเพื่อส่งเสริมความสามารถทางการพูด  การเขียนภาษาอังกฤษ  และความตระหนักในคุณค่าของภูมิปัญญาท้องถิ่น  กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3  จำนวน 36 คน  ซึ่งเรียนวิชาภาษาอังกฤษฟัง-พูด  โรงเรียนสันกำแพง  อำเภอสันกำแพง  จังหวัดเชียงใหม่ ผลการวิจัยพบว่า1.  จากการประเมินระหว่างการเรียนการสอนโดยใช้นิทานพื้นบ้านล้านนาฉบับภาษาอังกฤษแต่ละเรื่อง  จำนวน 5 ครั้ง  ความสามารถทางการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนผ่านเกณฑ์ร้อยละ 50 หลังการเรียนครั้งที่ 3 ถึงครั้งที่ 5  ส่วนความสามารถทางการเขียนภาษาอังกฤษของนักเรียนผ่านเกณฑ์ร้อยละ 50 หลังการเรียนครั้งที่ 2 ถึงครั้งที่ 5 เท่านั้น นอกจากนี้หลังการเรียนโดยใช้นิทานพื้นบ้านล้านนา  ร้อยละของจำนวนนักเรียนที่มีความตระหนักในระดับการตอบสนอง  การเห็นคุณค่า  และการจัดระบบคุณค่า  นั้นมีจำนวนเพิ่มขึ้น

วัชราภรณ์  ตั้งวิวัฒนาพานิช.  (2545).   การใช้นิทานพื้นบ้านล้านนาเพื่อส่งเสริมความสามารถทางการพูด  การเขียนภาษาอังกฤษ  และความตระหนักในคุณค่าของภูมิปัญญาท้องถิ่น.  วิทยานิพนธ์ (การสอนภาษาอังกฤษ). เชียงใหม่ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.  คณะกรรมการสอบวิทยานิพนธ์ : ผู้ช่วยศาตราจารย์ ดร.วนิดา  เพ็ญกิ่งกาญจน์, ศาสตราจารย์นันทิยา  แสงสิน, รองศาสตราจารย์ ดร.สมศักดิ์  ภู่วิภาดาวรรธน์.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสามารถทางการพูดภาษาอังกฤษ  ความสามารถทางการเขียนภาษาอังกฤษ  และเพื่อเปรียบเทียบความตระหนักในคุณค่าของภูมิปัญญาท้องถิ่นของนักเรียนโดยใช้นิทานพื้นบ้านล้านนาฉบับภาษาอังกฤษ  กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย  ได้แก่  นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3  จำนวน 36 คน  ซึ่งเรียนวิชาภาษาอังกฤษฟัง-พูด  ภาคเรียนที่ 2  ปีการศึกษา 2544  โรงเรียนสันกำแพง  อำเภอสันกำแพง  จังหวัดเชียงใหม่

เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย  ได้แก่  แผนการสอน  จำนวน 5 แผน โดยใช้นิทานพื้นบ้านล้านนาฉบับภาษาอังกฤษในแต่ละแผน  แบบวัดความสามารถทางการพูดภาษาอังกฤษจากการแสดงบทบาทสมมติ  แบบวัดความสามารถทางการเขียนนิทานภาษาอังกฤษ  และแบบสอบถามความตระหนักในคุณค่าของภูมิปัญญาท้องถิ่น  ขั้นตอนการวิจัย  ประกอบด้วย  การสอบถามความตระหนักในคุณค่าของภูมิปัญญาท้องถิ่นของนักเรียนก่อนการสอน  การดำเนินการเรียนการสอนโดยใช้นิทานพื้นบ้านล้านนาฉบับภาษาอังกฤษ  จำนวน 5 แผน  แผนละ 4 คาบ  เป็นเวลา 10 สัปดาห์  การวัดความสามารถทางการพูดภาษาอังกฤษ  และวัดความสามารถทางการเขียนภาษาอังกฤษของนักเรียนหลังการสอนแต่ละแผน   และการสอบถามความตระหนักในคุณค่าของภูมิปัญญาท้องถิ่นหลังการสอนสิ้นสุดลง   สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล  ได้แก่  ค่ามัชฌิมเลขคณิต  และค่าร้อยละ

ผลการวิจัย  สรุปได้ดังนี้

• 1.  จากการประเมินระหว่างการเรียนการสอนโดยใช้นิทานพื้นบ้านล้านนาฉบับภาษาอังกฤษแต่ละเรื่อง  จำนวน 5 ครั้ง  ความสามารถทางการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนผ่านเกณฑ์ร้อยละ 50 หลังการเรียนครั้งที่ 3 ถึงครั้งที่ 5 เท่านั้น
• 2.  จากการประเมินระหว่างการเรียนการสอนโดยใช้นิทานพื้นบ้านล้านนาฉบับภาษาอังกฤษแต่ละเรื่อง  จำนวน 5 ครั้ง  ความสามารถทางการเขียนภาษาอังกฤษของนักเรียนผ่านเกณฑ์ร้อยละ 50 หลังการเรียนครั้งที่ 2 ถึงครั้งที่ 5 เท่านั้น
• 3.  ระดับความตระหนักในคุณค่าของภูมิปัญญาท้องถิ่นของนักเรียนก่อนและหลังการเรียนโดยใช้นิทานพื้นบ้านล้านนาอยู่ในระดับการตอบสนอง  การเห็นคุณค่า  และการจัดระบบคุณค่า  และหลังการเรียนโดยใช้นิทานพื้นบ้านล้านนา  ร้อยละของจำนวนนักเรียนที่มีความตระหนักในทั้ง 3 ระดับนั้นมีจำนวนเพิ่มขึ้น