งานวิจัย : การเปรียบเทียบความสามารถในการอ่านออกเสียงคำโดยใช้และไม่ใช้เพลงและภาพสำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา

กัญญารัตน์  ตุงตามชาติ (2551)  นักศึกษาปริญญาโท  คณะศึกษาศาสตร์  สาขาวิชาการศึกษาพิเศษ  มหาวิทยาลัยเชียงใหม่  ได้ทำการวิจัยเรื่องการเปรียบเทียบความสามารถในการอ่านออกเสียงคำโดยใช้และไม่ใช้เพลงและภาพสำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา   กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาระดับเรียนได้  กำลังศึกษาอยู่ในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนกาวิละอนุกูล  จังหวัดเชียงใหม่  จำนวน 6 คน  ผู้วิจัยได้สร้างแผนการสอน  จำนวน 30 แผน  เพลงและภาพ  จำนวน 13 เพลง  เนื้อร้องและทำนองสนุกสนาน  สั้น  จำได้ง่าย  มีจังหวะที่เร้าใจ ผลการวิจัยพบว่า  หลังจากการใช้แผนการสอนที่ใช้เพลงและภาพ  นักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาระดับเรียนได้ สามารถพัฒนาในการอ่านออกเสียงคำพัฒนาขึ้นเฉลี่ยร้อยละ 62.23 อยู่ในระดับดี  และเมื่อเปรียบเทียบความสามารถในการอ่านออกเสียงคำของกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมภายหลังการใช้แผนการสอนจำนวน 30 แผน  พบว่า  กลุ่มทดลองมีความสามารถในการอ่านออกเสียงคำเพิ่มขึ้นสูงกว่ากลุ่มควบคุมเฉลี่ยร้อยละ 45.53

กัญญารัตน์  ตุงตามชาติ.  (2551).  การเปรียบเทียบความสามารถในการอ่านออกเสียงคำโดยใช้และไม่ใช้เพลงและภาพสำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา.  การค้นคว้าแบบอิสระ (การศึกษาพิเศษ). เชียงใหม่ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.  อาจารย์ที่ปรึกษาการค้นคว้าแบบอิสระ : รองศาตราจารย์ ดร.นันทณี  เสถียรศักดิ์พงศ์.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการอ่านออกเสียงคำของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา  เมื่อได้รับการสอนโดยใช้เพลงและภาพ  กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย  ได้แก่    นักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาระดับเรียนได้  กำลังศึกษาอยู่ในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3  ภาคเรียนที่ 2  ปีการศึกษา 2549  โรงเรียนกาวิละอนุกูล  จังหวัดเชียงใหม่  จำนวน 6 คน  แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 3 คน  กลุ่มควบคุม 3 คน  มีทั้งเพศชายและเพศหญิง  อายุระหว่าง 10 ถึง 11 ปี

เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย  ประกอบด้วย  แผนการสอนที่ใช้เพลงและภาพ  จำนวน 30 แผน  แบบสังเกตพฤติกรรมการเรียนของนักเรียน  การบันทึกวีดีทัศน์  แบบทดสอบความสามารถในการอ่านออกเสียงคำก่อนและหลังการเรียน   สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล  ได้แก่  ร้อยละ  ค่าเฉลี่ย 

ผลการวิจัยสรุปได้ ดังนี้

1. ผู้ศึกษาได้สร้างแผนการสอน  จำนวน 30 แผน  เพลงและภาพ  จำนวน 13 เพลง  เนื้อร้องและทำนองสนุกสนาน  สั้น  จำได้ง่าย  มีจังหวะที่เร้าใจ
2. กลุ่มทดลอง  นักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาระดับเรียนได้  ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 หลังจากการใช้แผนการสอนที่ใช้เพลงและภาพ  สามารถพัฒนาในการอ่านออกเสียงคำพัฒนาขึ้นเฉลี่ยร้อยละ 62.23 อยู่ในระดับดี
3. การเปรียบเทียบความสามารถในการอ่านออกเสียงคำของกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมภายหลังการใช้แผนการสอนจำนวน 30 แผน  พบว่า  กลุ่มทดลองมีความสามารถในการอ่านออกเสียงคำเพิ่มขึ้นสูงกว่ากลุ่มควบคุมเฉลี่ยร้อยละ 45.53