สัมภาษณ์ เจ. เค. โรว์ลิ่ง เจ้าของผลงาน Harry Potter กันเลื่องลือ
.jpg)
สัมภาษณ์ ๑
คุณได้แนวคิดเริ่มต้นมาอย่างไร
ฉันก็อยากรู้ บางทีมันก็มาเอง (เหมือนเวทมนตร์) แต่บางครั้งต้องนั่งคิดเป็นอาทิตย์กว่าจะนึกได้ว่าอะไรจะออกมายังไง ตอบไม่ได้จริงๆ ว่าความคิดเรื่องแฮร์รี พอตเตอร์มาจากไหน มันปุบปับขึ้นมาในหัวตอนกำลังเดินทางโดยรถไฟจากแมนเชสเตอร์ไปลอนดอน ฉันใช้เวลาสี่ชั่วโมงบนรถนั่งนึกว่าฮอกวอตส์จะเป็นยังไง เป็นการนั่งรถไฟที่น่าสนใจที่สุดเลยค่ะ พอลงรถไฟที่คิงส์ครอส ตัวละครหลายๆ ตัวก็เกิดขึ้นแล้ว
มีตัวละครไหนสร้างจากคนจริงๆ บ้างไหม
คำถามตอบยาก! คำตอบคือทั้งใช่และไม่ใช่ ฉันสารภาพว่าเฮอร์ไมโอนี เกรนเจอร์คล้ายกับฉันตอนอายุเท่ากัน ถึงฉันจะไม่ฉลาดและน่ารำคาญอย่างนั้น (หวังว่านะ!) รอนมีส่วนคล้ายเพื่อนเก่าของฉัน ศาสตราจารย์สเนปก็คล้ายกับครูเก่าฉันคนหนึ่งมากๆ แต่จะไม่บอกว่าคนไหน
คุณได้ชื่อพวกนี้มาจากไหน
ฉันสะสมชื่อแปลกๆ จากทั่วไปหมดค่ะ ดัมเบิลดอร์เป็นคำภาษาอังกฤษเก่าแก่แปลว่าผึ้งตัวใหญ่ หรือแมลงภู่ เฮ็ดวิกเป็นชื่อนักบุญในยุคกลาง ฉันเอากระทั่งชื่อถนนมาเป็นนามสกุล แต่บางคำก็แต่งเอง อย่างมัลฟอยและควิดดิช
คุณเขียนหนังสือมานานแค่ไหนแล้ว
เกือบชั่วชีวิตค่ะ ฉันเขียนนิยายมาสองเล่มก่อนจะมีความคิดเรื่องแฮร์รี แต่ฉันไม่เคยลองพิมพ์เป็นเล่มเลย (ซึ่งดีแล้วเพราะฉันว่าสองเล่มนั้นไม่ดีเท่าไหร่)
จะมีหนังสือแฮร์รี พอตเตอร์อีกหรือเปล่า
มีค่ะ ฉันนึกภาพตอนต่อเนื่องไว้แล้วตั้งแต่บนรถไฟ ซึ่งจะตามแฮร์รีไปจนจบโรงเรียนฮอกวอตส์ (เจ็ดปี) พอถึงเล่มสุดท้าย แฮร์รีก็พร้อมสู่โลกพ่อมดและจากเดอร์สลีย์ไปในที่สุด
เคยคิดไหมว่าแฮร์รีจะประสบความสำเร็จขนาดนี้
ไม่เคยเลย ฉันเขียนสิ่งที่ตัวเองชอบอ่านสมัยยังเด็ก (และตอนนี้ก็ยังชอบอยู่!) แต่ไม่ได้หวังว่าคนมากมายจะชอบ อันที่จริงฉันไม่ได้คิดอะไรมากกว่าให้มันได้ตีพิมพ์
นักเขียนคนโปรดมีใครบ้าง
นักเขียนคนโปรดตลอดกาลคือ เจน ออสเตน แต่ตอนเด็กๆ ฉันชอบพอล กาลลิโค หนังสือนาร์เนียของ ซี. เอส. ลูอิส แล้วก็ Manxmouse ของโนเอล สเตรตฟิลด์
สัมภาษณ์ ๒
วันที่ ๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๓ ชั้นเรียนทั่วอเมริกาได้ออนไลน์เพื่อถามคำถามคาใจเกี่ยวกับแฮร์รี พอตเตอร์ ต่อไปนี้คือบทสัมภาษณ์
ขอต้อนรับคุณโรว์ลิงและขอบคุณที่เข้าร่วมงานวันนี้
ขอบคุณมากค่ะ!
คุณแต่งเรื่องโดยเริ่มจากวางผังตัวละคร และรู้หมดแล้วว่าจะให้ตัวละครพวกนั้นทำอะไรบ้าง หรือว่าผูกเรื่องระหว่างเขียนไปด้วย
ฉันวางพล็อตคร่าวๆ ไว้ก่อนเสมอ แต่ชอบทิ้งอะไรไว้ให้ตัดสินใจระหว่างเขียนไปด้วย แบบนี้สนุกกว่าค่ะ 🙂
หนังสือเล่มสี่จะออกเมื่อไหร่ และตั้งชื่อว่าอะไร ?
ออกเดือนกรกฎาคม แต่ยังไม่อยากบอกชื่อตอนนี้ ฉันเชื่อโชคลางเรื่องชื่อค่ะ
เปิดเผยอะไรเกี่ยวกับเล่มสี่ได้บ้างไหม
ได้ค่ะ แฮร์รีจะไปงานควิดดิชเวิลด์คัพ และเราจะได้รู้จักโรงเรียนพ่อมดโรงเรียนอื่นด้วย
คุณเขียนหรือเคยเขียนบันทึกประจำวันหรือเปล่า ถ้าเคย คุณว่ามันช่วยในการเขียนของคุณไหม
ฉันไม่เคยเขียนบันทึกได้เกินสองอาทิตย์ ฉันเบื่อกับชีวิตและชอบแต่งเรื่องมากกว่า
นิกหัวเกือบขาด มีนามสกุลว่าอะไร
อยู่ในเล่มหนึ่ง De Mimsy-Porpington ค่ะ 😉
ทำไมศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์ถึงชอบน้ำเชอร์เบ็ตมะนาว
เพราะฉันชอบเชอร์เบ็ตมะนาว และเพราะเขามีรสนิยมดี 🙂
คิดชื่อสัตว์ประหลาดนี่ยากหรือเปล่า
สัตว์ประหลาดบางตัวมาจากนิทานพื้นบ้าน ซึ่งพวกนี้ฉันไม่ต้องคิดเอง แต่เล่ม 4 มีบางตัวที่คิดขึ้นเอง การตั้งชื่อให้พวกนี้สนุกมาก แต่จะไม่บอกหรอกว่าคืออะไรบ้าง 🙂
อะไรคือประสบการณ์ดีที่สุดที่เกิดจากความสำเร็จของแฮร์รี พอตเตอร์ครับ
ทัวร์อเมริกาครั้งที่ผ่านมาค่ะ เพราะเป็นครั้งแรกที่ฉันได้รู้ว่ามีเด็กมากมายแค่ไหนที่รักแฮร์รี เป็นเรื่องน่าประทับใจ
ทำไมแม่มด/พ่อมด บางคนถึงกลายเป็นผีหลังจากเสียชีวิตไปแล้ว แต่บางคนก็ไม่เป็น
เราจะไม่รู้จนกว่าจะถึงเล่ม 7 ค่ะ แต่ฉันบอกได้ว่าผู้คนที่มีความสุขที่สุดจะไม่กลายเป็นผี คุณอาจเดาได้จากเมอร์เทิลจอมคร่ำครวญ!
คุณเขียนหนังสือมานานแค่ไหนแล้ว
นานเท่าที่จำความได้ค่ะ เรื่องแรกที่เขียนเสร็จคือตอนอายุหกขวบ
ข่าวลือเกี่ยวกับหนังล่ะคะ
จะมีหนังสร้างโดยวอร์เนอร์ บราเธอร์ แต่ตอนนี้ยังไม่เริ่มสร้าง ฉันจึงยังบอกอะไรไม่ได้เลย
มีคำแนะนำอะไรบ้างสำหรับเด็กๆ ที่อยากเขียนหนังสือ
สำคัญที่สุดคืออ่านให้มากที่สุดที่จะทำได้อย่างที่ฉันทำ ซึ่งจะทำให้เราเข้าใจว่าการเขียนที่ดีคืออย่างไร และจะยเพิ่มคำศัพท์ แถมยังสนุกมากๆ! เริ่มเขียนในสิ่งที่เรารู้ก่อน อย่างประสบการณ์ของเราหรือความรู้สึกของเรา ฉันก็เริ่มแบบนั้น
ได้ข่าวลือมามากว่าทำไมเล่มสี่ถึงยังไม่ออกในอเมริกา จริงๆ แล้วเป็นยังไงกัน และจะออกเมื่อไหร่
ที่ยังไม่ออกก็เพราะฉันยังเขียนไม่เสร็จ 🙂 ฉันเขียนเล่มแรกถึงห้าปีกว่าจะเสร็จ ดังนั้นนี่ก็เรียกว่าเร็วขึ้นมากแล้ว! แต่ก็ยังเขียนหนังสือหนึ่งเล่มภายในหกเดือนไม่ไหวค่ะ
พ่อแม่พอตเตอร์ทำงานอะไรก่อนถูกโวลเดอร์มอร์ฆ่า
ขอโทษที่จะต้องพูดอย่างนี้อีกแล้ว แต่บอกไม่ได้ค่ะเพราะสำคัญกับพล็อตตอนต่อๆ ไป แต่เดี๋ยวก็รู้!
ในเล่มแรก คุณบอกว่ากัปตันทีมสลิธีรินคือ มาร์คัส ฟลินต์ นักเรียนปีหก ถ้าฮอกวอตส์เรียนกันแค่เจ็ดปี ทำไมเขายังอยู่ในเล่มสาม
เขาซ้ำชั้นค่ะ!
นักเรียนฮอกวอตส์เรียนรู้วิชาเกี่ยวกับมักเกิลอย่างไร นักเรียนจำเป็นต้องรู้เรื่องอื่นนอกจากเวทมนตร์ด้วยหรือ
นักเรียนเลือกลงวิชามักเกิลได้ ในเล่มสาม เฮอร์ไมโอนีเรียนวิชา Muggle Studies ซึ่งทำให้รู้เรื่องเกี่ยวกับมักเกิลได้จากโรงเรียนค่ะ
พ่อแม่ของแฮร์รี พอตเตอร์เป็นพ่อมดแม่มด แล้วพิทูเนียเป็นพี่ของแม่แฮร์รี พิทูเนียก็ควรจะเป็นแม่มดไม่ใช่หรือ
ไม่ค่ะ อย่างที่แฮกริดอธิบายในเล่มหนึ่งว่า บางครั้งพ่อมดแม่มดก็เกิดขึ้นได้ในครอบครัวมักเกิล แต่ก็มีคนที่เกิดในครอบครัวพ่อมดที่ใช้เวทมนตร์ไม่ได้อย่างพวกสควิบเช่นกัน
คุณจะเขียนถึงแฮร์รีหลังจากจบจากฮอกวอตส์หรือเปล่า มีมหาวิทยาลัยเวทมนตร์หรือเปล่า
ไม่มีมหาวิทยาลัยสำหรับพ่อมดค่ะ ตอนนี้ฉันวางแผนไว้ว่าจะเขียนแฮร์รี พอตเตอร์เพียงเจ็ดเล่ม ฉันจะไม่บอกว่า "ไม่เขียนแน่ๆ" แต่ก็ไม่มีแผนจะเขียนเล่มแปด
จะมีวันที่เราได้เห็นครูที่สอนวิชา "ป้องกันตัวจากมนต์ดำ" นานเกินหนึ่งปีบ้างไหม
ไม่บอกค่ะ 😉
แฮร์รี พอตเตอร์จะตกหลุมรักเฮอร์ไมโอนีไหม หรือเขาจะรักจินนี วีสลีย์
แฮร์รีปิ๊งเด็กผู้หญิงในเล่มสี่ แต่ไม่ใช่เฮอร์ไมโอนีและจินนี เขาอายุแค่ 14 ยังมีเวลาอีกเยอะที่จะเปลี่ยนใจ 😉
ถ้าให้เลือกครูหนึ่งคนจากหนังสือมาสอนลูกคุณจะเลือกใคร เพราะอะไร
ศาสตราจารย์ลูปินค่ะ เพราะเขาใจดี ฉลาด และยังสอนเรื่องน่าสนใจด้วย
คุณไปเที่ยวมาแล้วกี่ประเทศตั้งแต่เขียนแฮร์รี พอตเตอร์
อืม ขอคิดก่อน สเปน อิตาลี ฝรั่งเศส อเมริกา เท่านี้ค่ะ ฉันต้องไปที่อื่นอีกมาก แต่เพราะลูกสาวยังเด็กเหลือเกิน ฉันจึงไม่ค่อยอยากเดินทางมากเท่าไหร่ นอกจากจะเอาลูกไปด้วยได้
แฮร์รีจะได้มีปิดเทอมที่ไม่ต้องอยู่กับเดอร์สลีย์บ้างไหม
ไม่บอกค่ะ! 😉
เราจะได้เจอสแคบเบอร์อีกไหม ?
เจอค่ะ
แฮร์รีจะได้อยู่กับพ่อทูนหัวหรือเปล่า (คอร์นีเลียส แบล็ก)
เขาจะติดต่อกับซีเรียส แบล็กในเล่มสี่ แต่เนื่องจากซีเรียสอยู่ระหว่างหลบหนี จึงเจอกันยากค่ะ
จริงหรือเปล่าว่าคุณจะออกหนังสือเจ็ดเล่ม แต่ละเล่มคือแต่ละปีที่แฮร์รีอยู่ในฮอกวอตส์
จริงค่ะ
คุณมีแผนผังของฮอกวอตส์หรือเปล่า เอามาใช้ในการเขียนหนังสือหรือไม่
ฉันไม่ได้วาดขึ้นมาเพราะวาดยากมาก ต่อให้เป็นสถาปนิกเก่งๆ ก็ตาม เพราะบันไดกับห้องต่างๆ เคลื่อนที่ได้ตลอดเวลา แต่ฉันมีภาพในใจชัดเจนทีเดียวค่ะ
คุณตั้งชื่อคนและหอพักในฮอกวอตส์อย่างไร
ฉันตั้งชื่อบ้านในถุงอาเจียนบนเครื่องบินค่ะ! เป็นอย่างนั้นจริงๆ ฉันชอบตั้งชื่อและสะสมชื่อแปลกๆ ไว้เยอะ จะได้เอาไว้ไล่ดูบนสมุดบันทึก แล้วเลือกชื่อที่เหมาะๆ มาใช้กับตัวละครใหม่
คุณเอาคนรู้จักมาใส่ในหนังสือบ้างหรือเปล่า
คนจริงๆ ในหนังสือที่พอจะใกล้เคียงที่สุดคือกิลเดอรอย ล็อกฮาร์ต ซึ่งเป็นภาพเกินจริงของคนที่ฉันรู้จัก จอห์น วีสลีย์ก็มีส่วนคล้ายเพื่อนเก่าแก่ฉันคนหนึ่ง เป็นคนที่เรียนมาด้วยกันชื่อฌอนค่ะ แต่ทั้งคู่ไม่ได้เป็นภาพเหมือนจริงๆ เสียทีเดียว
ใช้เวลาเขียนแฮร์รี พอตเตอร์หนึ่งเล่มนานแค่ไหน
แล้วแต่ค่ะ ที่เร็วสุดทุกวันนี้คือหนึ่งปี
รู้สึกอย่างไรที่เด็กหลายล้านคนกำลังอ่านหนังสือของคุณ
น่าอัศจรรย์ค่ะ! ฉันไม่รู้จริงๆ ว่ามีคนอ่านกันมากแค่ไหนจนมาอเมริกาเดือนตุลา แล้วเจอคนนับพันมาที่งานเซ็นหนังสือ
นึกถึงแฮร์รี พอตเตอร์ขึ้นมาได้อย่างไร
แฮร์รีเข้ามาในความคิดในการเดินทางโดยรถไฟครั้งหนึ่ง เขามาถึงอย่างครบถ้วนบริบูรณ์ เหมือนกับฉันเพิ่งได้เจอเขาเป็นครั้งแรกน่ะค่ะ
ทำไมโนม (gnome ปีศาจตัวเล็กอยู่ใต้ดิน) ถึงไม่ดี เป็นเพราะไปทำอะไรไว้
โนมกินรากต้นไม้และขุดดินเหมือนตัวตุ่น และเป็นตัวบอกว่ามีพ่อมดอยู่บ้านนี้
เคยเจอเด็กผู้ชายอย่างแฮร์รีบ้างไหม
ฉันอาจจะเคยเจอเด็กอย่างแฮร์รีเพราะฉันเจอคนที่อ่านแฮร์รี แต่เขาไม่ได้สร้างมาจากคนจริงๆ ค่ะ
มีตัวละครผู้หญิงอย่างเฮอร์ไมโอนีที่ได้แบบอย่างจากลูกสาวคุณหรือไม่ ?
ไม่มีค่ะ ถ้าเฮอร์ไมโอนีจะตามแบบใคร ก็คือตัวฉันเองตอนเด็กๆ แต่ลูกสาวฉันก็จะกลายมาเป็นคล้ายๆ ตัวฉัน เธอจะเป็นเหมือนเฮอร์ไมโอนีนิดๆ ในเล่มสี่ค่ะ
มีครูคนไหนที่สนับสนุนให้คุณเขียนหนังสือตอนคุณยังเด็กหรือไม่ ถ้ามี เขาช่วยคุณอย่างไร
ฉันมีครูดีๆ หลายคน แต่ฉันไม่เคยบอกเลยว่าอยากเป็นนักเขียน ดังนั้นคำตอบคือไม่มีค่ะ ฉันคิดว่าการเขียนเหมือนแรงดึงดูดอย่างหนึ่ง ที่ไม่น่ามีใครมาทำให้ฉันเขียนหรือมาห้ามไม่ให้เขียนได้ค่ะ
คุณเกิดที่ไหน ชีวิตวัยเด็กเป็นอย่างไร
ฉันเกิดที่ที่เรียกกันว่า Chipping ซึ่งอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันจึงชื่นชอบชื่อเหลวไหลต่างๆ
ทำไมมักเกิลสองคนถึงมีลูกที่มีอำนาจเวทมนตร์ได้ และกระทรวงเวทมนตร์รู้ได้อย่างไรว่าเด็กคนไหนมีอำนาจนี้
ก็เหมือนอย่างพ่อแม่ผมดำที่มีลูกผมแดง ซึ่งบางทีก็เกิดขึ้นได้โดยที่เราไม่รู้ว่าทำไม! กระทรวงเวทมนตร์ไม่รู้ว่าเด็กคนไหนมีอำนาจ ฮอกวอตส์มีปากกาขนนกวิเศษอันหนึ่งที่คอยดูการเกิดของเด็กเวทมนตร์ และเขียนชื่อเด็กคนนั้นในกระดาษในหนังสือเล่มใหญ่ ศาสตราจารย์มักกอนนากัลคอยตรวจดูทุกปี แล้วส่งนกฮูกไปหาคนที่อายุครบสิบเอ็ด
แฮร์รีให้ของขวัญคริสต์มาสกับเพื่อนบ้างหรือเปล่า หนังสือเล่าถึงแต่ของขวัญที่เขาได้รับ เลยอยากรู้ว่าเขาให้ของขวัญบ้างไหม และถูกใจคนรับหรือไม่
รอนอ่อนไหวมากกับความยากจนของเขา แฮร์รีก็รู้ว่ารอนจะไม่สบายใจถ้าให้ของอะไรที่มากเกินไป เราจะเห็นในเล่มสี่ค่ะว่ารอนรู้สึกตะขิดตะขวงใจที่รับอะไรมากเกินไปจากแฮร์รี
หนังสือเล่มต่อไปชื่อว่าอะไร
ยังไม่ยอมบอกอยู่ดีค่ะ! 😉
คุณมีใครที่นับถือเป็นแบบอย่างบ้างไหม ถ้ามีคือใคร
ฉันไม่มีคนที่ถือเป็นแบบอย่าง แต่มีฮีโรหญิงค่ะ! เธอชื่อเจสสิกา มิตฟอร์ด เป็นนักสิทธิมนุษยชน
ตอนคุณอายุเท่าหนู คุณเขียนหนังสือบ้างไหม หนูอยู่ป. 5
เขียนค่ะ ฉันเขียนเรื่องเกี่ยวกับเพชรทั้งเจ็ดที่ถูกสาป ตอนนั้นฉันคิดว่านั่นเป็นนิยาย แต่ตอนนี้คิดว่าเป็นแค่เรื่องสั้นที่ยาวมากๆ เรื่องหนึ่งค่ะ
อัซคาบันอยู่ที่ไหน
อยู่ทะเลเหนือทางตอนเหนือ เป็นทะเลที่หนาวมากๆ
พวกเรามาจากโรงเรียนประถมวินดี้ ฮิล คุณเขียนหนังสือทุกวันหรือเปล่า เขียนวันละนานแค่ไหน
ฉันเขียนเกือบทุกวันค่ะ บางวันก็เขียนสิบหรือสิบเอ็ดชั่วโมง บางวันก็แค่สามชั่วโมง ขึ้นอยู่กับว่าความคิดแล่นเร็วแค่ไหน
รู้สึกอย่างไรที่ได้รางวัลหนังสือเด็กแห่งปีจากอังกฤษ
เป็นเกียรติมาก มากค่ะ 🙂
ซิเรียส แบล็ก กับบั๊กบีคไปอยู่ที่ไหนหลังจากไปซ่อน
ในที่ๆ อุ่นสบาย!
คุณมีสัตว์เลี้ยงหรือไม่ ถ้ามีคุณได้ความคิดเรื่องสัตว์ประหลาดจากการดูแลสัตว์เลี้ยงของคุณบ้างหรือเปล่า
ฉันมีกระต่ายที่โหดมากค่ะ 😉 ถ้ารู้จักนิสัยแต่แรก จะเรียกมันว่า ฟลัฟฟี ตามอย่างหมาของแฮกริด [โรว์ลิงเขียนเล่าไว้ในเรื่อง My life so far ว่ากระต่ายตัวนี้สีดำตัวใหญ่ และข่วนเธอด้วยความดุร้ายทุกครั้งที่เธอพยายามอุ้มมัน -Fay]
หนังสือนี้พิมพ์เป็นกี่ภาษา
ยี่สิบห้าภาษา ฉันว่านะ!
คุณอยากมีสัตว์เลี้ยงในตำนานอย่างในหนังสือหรือไม่ ถ้ามีจะมีตัวไหน
ถ้ามีได้จะเลือกฟีนิกซ์ เพราะมีคุณสมบัติที่มีประโยชน์อย่างที่แฮร์รีได้รู้ในเล่ม 3
มีใครให้ความช่วยเหลือในการเขียนบ้างหรือไม่ ?
เปล่าเลยค่ะ ฉันเขียนทั้งหมดด้วยตัวเอง 🙂
นักเรียนมัธยมต้นจากโอเลียนถาม: ทำไมคุณถึงเลือกสายฟ้าให้เป็นตราประทับของแฮร์รี พอตเตอร์
เพราะฉันว่าเป็นรอยที่น่าสนใจและดูเด่นดีค่ะ
คุณยังเขียนในคาเฟอยู่หรือเปล่า หรือว่าต้องอยู่ห่างๆ จากสถานที่สาธารณะตอนเขียน จะได้ไม่มีใครรบกวน
ยังเขียนในคาเฟ แต่เปลี่ยนที่ใหม่แล้วค่ะ!
เราจะเห็นแผนที่มารูดอร์ในเล่มต่อๆ ไปหรือเปล่า
ค่ะ จะเห็นอีกในเล่มสี่ 🙂
เกาะของอัซคาบันอยู่ตอนใต้ของอังกฤษหรือเปล่า เพราะว่าแบล็กจะต้องผ่านเดอร์สลีย์ก่อนมาถึงฮอกวอตส์
เปล่าค่ะ เขาไม่ต้องผ่านบ้านเดอร์สลีย์หรอกค่ะ แต่เขาอยากผ่านเท่านั้นเอง
ตัวละครโปรดของคุณคือใคร
ฉันรักแฮร์รี รอน เฮอร์ไมโอนี แฮกริด และศาสตราจารย์ลูปินค่ะ
ดัมเบิลดอร์อายุเท่าไหร่
พ่อมดอายุยืนกว่ามักเกิลค่ะ
พอเล่ม 7 ในชุดนี้จบลง คุณจะเริ่มเขียนเรื่องใหม่หรือเปล่า
ค่ะ แต่จะเป็นอะไรนั้นยังไม่รู้เลย!
คุณคิดอย่างไรถ้ามีคนทำแฮร์รี พอตเตอร์เป็นเกมคอมพิวเตอร์
อยากลองเล่นดู!
คุณวาดภาพฮอกวอตส์ไว้อย่างไร ?
เป็นปราสาทมโหฬาร มีเถาวัลย์เลื้อย ดูน่ากลัวทีเดียว มีหอคอยกับป้อมปราการยุ่บยั่บไปหมด จะต้องเหมือนบ้านวีสลีย์ค่ะ คือเป็นตึกที่มักเกิลสร้างไม่ได้ เพราะต้องใช้เวทมนตร์มาค้ำจุนไว้
คุณเคยข้องแวะกับโรงเรียนอย่างในแฮร์รี พอตเตอร์บ้างไหม ?
ไม่เคยเลย แต่อยากจะเคยค่ะ!
เคยคิดว่าจะทำงานอื่นไหม ถ้ามีโอกาส
ไม่เลยค่ะ ฉันทำสิ่งที่รักมากที่สุดในโลกอยู่แล้ว! ถึงฉันจะสนุกกับการเป็นครูมากก็ตาม 🙂
คุณมีชื่อเรื่องแฮร์รี พอตเตอร์ทั้งเจ็ดเล่มแล้วหรือยัง
มีแล้วค่ะ แต่ไม่บอกนะคะว่าคืออะไร
ลูกสาวช่วยคิดเรื่องหนังสือบ้างหรือไม่ ?
เปล่าค่ะ ฉันคิดเองทั้งหมด แต่ลูกสาวก็รักหนังสือนี้มาก 🙂
นักเขียนคนโปรดคือใคร ?
เจน ออสเตน ฉันว่าหนังสือของเธอวางไม่ลง 🙂
คุณอ่านหนังสือแบบไหนตอนเด็กๆ
ตอนเด็กฉันชอบหนังสือของพอล กาลลิโค, อลิซาเบท กูดจ์ และ อี. เนสบิต
มีอะไรมากระตุ้นจินตนาการตอนอยู่บนรถไฟหรือไม่ นั่นเป็นแรงบันดาลใจของเล่มสามหรือเปล่า
ฉันไม่รู้ว่าความคิดนั้นมาจากไหน จู่ๆ ก็มาในหัวเองค่ะ!
Scholastic บอกว่า: เราเกือบหมดเวลาแล้ว ขอบคุณคุณโรว์ลิงมากที่มาร่วมกับเรา คุณจะฝากอะไรถึงผู้ร่วมสนทนาอีกไหมครับ
อย่ายอมให้มักเกิลทำให้เราเซ็งค่ะ! 🙂
สัมภาษณ์ ๓
ได้ความคิดเรื่องแฮร์รี พอตเตอร์มาอย่างไร
ฉันเดินทางนานมากบนรถไฟจากแมนเชสเตอร์ไปลอนดอนในอังกฤษ และความคิดเรื่องแฮร์รีก็ผุดขึ้นมาในหัว ตอนนั้นแนวคิดหลักๆ คือเรื่องเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นพ่อมด แต่ต้องมาเข้าเรียนในโรงเรียนเวทมนตร์
ใช้เวลาเขียนเล่มแรกนานแค่ไหน
ห้าปีค่ะ แต่ช่วงนั้นได้วางแผนและเขียนบางส่วนของอีกหกตอนที่เหลือไปด้วย
ต้องทำอย่างไรถึงจะมั่นใจได้ว่าคนจะเริ่มอ่าน แฮร์รี พอตเตอร์กับห้องแห่งความลับ ได้โดยไม่สับสนคะ [เล่มสอง – Fay]
เป็นเรื่องท้าทายที่จะให้คนอ่านใหม่ๆ ตามทันหนังสือใหม่ของแฮร์รีทุกเล่มค่ะ (ฉันกำลังเขียนเล่มสี่) ในกรณีห้องแห่งความลับยังค่อนข้างตรงไปตรงมา ฉันพยายามแนะนำข้อมูลเกี่ยวกับแฮร์รีและปีแรกในฮอกวอตส์ให้แนบเนียนที่สุดเท่าที่ทำได้ แต่พอมาถึงเล่มห้าและหก ก็คงทำได้ยากขึ้นมาก ทำให้ฉันนึกถึง "ความเดิมจากตอนที่แล้วของ ER…" เวลาต้องดูตอนเก่าบางส่วนเพื่อให้เข้าใจตอนปัจจุบัน ไม่แน่ฉันอาจต้องเขียนคำนำว่า "ความเดิมจากแฮร์รี พอตเตอร์…" และบอกให้คนอ่านไปอ่านเล่ม 1 – 4!
มีการแก้ไขต้นฉบับอย่างไรเพื่อให้นักอ่านอเมริกันเข้าใจฉบับพิมพ์ในอเมริกาง่ายขึ้น มีอะไรพิเศษอย่างการเปลี่ยนชื่อเรื่องในแฮร์รี พอตเตอร์เล่มแรกหรือไม่ ? [เล่มหนึ่งฉบับพิมพ์ในอังกฤษชื่อ Harry Potter and the Philosopher's Stone แต่ในอเมริกาใช้ชื่อว่า .. the Sorcerer's Stone – Fay]
มีการแก้ไขต้นฉบับน้อยมาก อาเทอร์ เลวิน บรรณาธิการอเมริกัน กับฉันตกลงว่าเราจะเปลี่ยนคำก็ต่อเมื่อคนอเมริกันไม่เข้าใจคำนั้น ต่อให้อ่านโดยมีเหตุการณ์แวดล้อมแล้วก็ตาม ฉันถูกนักเขียนอังกฤษหลายคนวิจารณ์ที่ยอมให้มีการแก้ไขนี้ แต่ฉันรู้สึกว่าเหมือนไปบอกเด็กๆ ฝรั่งเศสและเดนมาร์กว่าจะไม่มีการแปลแฮร์รี พอตเตอร์ ดังนั้นให้ไปเรียนภาษาอังกฤษเสีย
คุณตั้งใจแต่แรกหรือเปล่าว่าจะเขียนแฮร์รีมากกว่าหนึ่งเล่ม ถ้าใช่ คุณกะว่าจะเขียนกี่เล่ม
ฉันเห็นภาพเป็นชุดเจ็ดเล่มมาตลอด เพราะตกลงใจให้เป็นเจ็ดปี จากอายุ 11-17 ที่จะฝึกฝนการเป็นพ่อมด แต่ละเล่มคือแต่ละปีที่แฮร์รีใช้ชีวิตในฮอกวอตส์
พอจะบอกอะไรเกี่ยวกับแฮร์รี พอตเตอร์เล่มต่อๆ ไปบ้างได้ไหม
ประเด็นหลักตลอดเจ็ดเล่มคือการต่อสู้ระหว่างความดีกับความชั่วร้าย คงต้องมีการเจ็บตายด้วย! เวลาบอกอย่างนี้ เด็กๆ จะขอร้องฉันบ่อยๆ ว่าอย่าฆ่ารอนเลย พวกเด็กๆ คิดว่ารอนอ่อนแอที่สุด คงเป็นเพราะรอนเป็นเพื่อนรักของฮีโรน่ะค่ะ!
คุณนึกชื่อสถานที่และสิ่งต่างๆ อันเป็นเอกลักษณ์ได้อย่างไร จึงทำให้แฮร์รี พอตเตอร์ดึงดูดใจอย่างนี้
ฉันตั้งชื่อหลายชื่อขึ้นเอง อย่างควิดดิชกับมักเกิล ฉันชอบสะสมชื่อแปลกๆ ค่ะ ได้มาจากทุกสารทิศ เฮ็ดวิกคือนักบุญ ดัมเบิลดอร์คือคำอังกฤษแปลว่าผึ้ง สเนปเป็นชื่อสถานที่ในอังกฤษ
คุณคิดว่าอะไรในแฮร์รี พอตเตอร์ที่เข้าถึงคนจำนวนมากขนาดนี้
ฉันคิดงานของตัวเองในรูปแบบนั้นไม่ค่อยออกค่ะ เพราะฉันเขียนขึ้นมาเพื่อตัวเองทั้งหมด อารมณ์ขันในเรื่องก็เป็นของฉัน ไม่ใช่สิ่งที่ฉันคิดว่าจะทำให้เด็กๆ ตลก ฉันหวังว่านี่จะอธิบายสิ่งที่ดึงดูดใจผู้ใหญ่ได้ด้วย แต่ฉันจำได้ดีว่ารู้สึกยังไงเวลาอายุเท่าแฮร์รี เด็กๆ ดูจะเห็นภาพตัวเองในแฮร์รีและเพื่อนๆ ได้ชัดเจน
เคยคิดว่าแฮร์รี พอตเตอร์จะประสบความสำเร็จขนาดนี้บ้างไหม
ฉันต้องเป็นบ้าไปแล้วถ้าหวังอะไรอย่างนี้กับแฮร์รี ช่วงเวลาที่ฉันตื่นเต้นที่สุด ซึ่งตอนนั้นต้องแข่งขันกันเข้มข้นมาก – คือตอนที่รู้ว่าแฮร์รีจะได้ตีพิมพ์ เป็นความฝันในชีวิตเลยค่ะที่จะได้เห็นหนังสือที่ตัวเองเขียนวางขายในร้านหนังสือ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นเป็นสิ่งพิเศษและดีมากๆ แค่ฉันบอกได้ว่าฉันเป็นนักเขียนงานที่ได้รับการตีพิมพ์ แค่นี้ ก็คือการบรรลุความฝันที่มีแต่เด็กแล้วค่ะ
แฮร์รี พอตเตอร์ประสบความสำเร็จมาก่อนในอังกฤษ และต่อมาในอเมริกา แฮร์รี พอตเตอร์วางขายที่ไหนบ้าง เสียงตอบรับเหมือนหรือต่างกันหรือไม่ และการพิมพ์แต่ละฉบับก็มีรูปเล่มต่างกันไป คุณมีแบบที่ถูกใจบ้างไหม
แฮร์รีได้พิมพ์หรือกำลังจะได้พิมพ์เร็วๆ นี้ ในอังกฤษ อเมริกา บราซิล ฮอลแลนด์ ฝรั่งเศส เยอรมัน อิตาลี สเปน โปรตุเกส กรีซ เชคโกสโลเวเกีย สวีเดน นอร์เวย์ เดนมาร์ก ฟินแลนด์ และญี่ปุ่น ปกที่ฉันถูกใจคือปกอเมริกันค่ะ ฉันอยากเจอคนวาดภาพประกอบ Mary Grandpre มากค่ะ แต่ฉันก็ชอบฉบับพิมพ์ของฮอลแลนด์ด้วย
จากที่ได้ยินหลายคนพูดถึงแฮร์รี พอตเตอร์ คุณถูกใจอันไหนบ้าง
ที่ฉันถูกใจมากๆ มาจากเด็กผู้หญิงชาวสก็อตอายุสิบสองที่มาฟังฉันอ่านหนังสือที่งานหนังสือเอดินเบอระ งานนี้ขายหนังสือหมดเกลี้ยง คิวเซ็นหนังสือก็ยาวมาก พอถึงคิวเด็กคนนี้ในที่สุด เธอบอกว่า "หนูไม่อยากให้มีคนเยอะอย่างนี้เลย เพราะนี่เป็นหนังสือของหนู!" ซึ่งเป็นความรู้สึกในเรื่องหนังสือเล่มโปรดแบบเดียวกับฉันไม่มีผิด คนอื่นๆ ไม่มีสิทธิ์รู้จักมันด้วยซ้ำไป เรื่องจะให้คนอื่นมาชอบด้วยนั้นยิ่งไม่ต้องพูดถึง!
ความสำเร็จในฐานะนักเขียนเปลี่ยนแปลงชีวิตคุณอย่างไร มีอะไรที่คุณเคยอยากทำและตอนนี้ได้ทำเพราะโอกาสที่มีอยู่หรือไม่ ?
ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าต้องมาคุยกับสื่อมวลชน หรือต้องทำโปรโมชันมากอย่างนี้ ฉันมาถึงจุดที่ต้องบอกว่า "ไม่" กับหลายต่อหลายอย่าง เพื่อให้แน่ใจว่ามีเวลาพอเขียนหนังสือ แต่ในทางกลับกัน ฉันรักการท่องเที่ยว การได้ไปที่ๆ ไม่เคยไปมาก่อน การไปอเมริกาเดือนตุลาคมปีที่แล้วเพื่อโปรโมตหนังสือเป็นการไปอเมริกาครั้งแรก ฉันตกหลุมรักนิวยอร์กและซานฟรานซิสโก … วิเศษมากๆ
คนจำคุณได้หรือเปล่า ต้องหยุดให้ลายเซ็นบ้างไหม แล้วรู้สึกอย่างไร
ไม่ค่อยมีใครจำฉันได้ซึ่งฉันดีใจมากจริงๆ เพราะฉันชอบเป็นคนสามัญธรรมดา แต่เรื่องแบบนี้ก็เกิดขึ้นบ่อยๆ เวลาฉันเขียนหนังสือที่คาเฟ เพราะคนเอดินเบอระประทับใจความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับคาเฟ บางครั้งเวลายื่นเครดิตการ์ด คนจะจำชื่อได้ ซึ่งถือเป็นระดับการรู้จักที่น่าเบาใจ คนขายของคนหนึ่งบอกว่าเธอเอาแฮร์รีเล่มสองไปอ่านตอนฮันนีมูน! แต่ที่ทำให้ฉันอายมากคือตอนพาลูกสาวไปดู The Bug's Life กับเพื่อนๆ แล้วมีผู้หญิงคนหนึ่งกับเด็กผู้หญิงอีกโหลนึงมาขอถ่ายรูปฉัน
ตื่นเต้นเรื่องหนังของแฮร์รี พอตเตอร์บ้างไหม เราจะได้เห็นแฮร์รี พอตเตอร์ในสื่ออื่นอีกไหม (ของเล่น วิดิโอเกม ฯลฯ)
ฉันตื่นเต้นมาก (และกังวลบ้างเล็กน้อย) เรื่องแฮร์รีฉบับหนัง วอร์เนอร์บราเธอร์ได้ลิขสิทธิ์ขายสินค้า ซึ่งเป็นไปได้ที่เราจะเห็นของเล่นแฮร์รี พอตเตอร์ค่ะ
นี่เป็นหนังสือ/เรื่อง แรกที่คุณเขียนหรือไม่ ถ้าไม่ใช่ นี่คือเล่มแรกที่ได้ตีพิมพ์หรือเปล่า
นี่เป็นเล่มแรกที่ได้ตีพิมพ์ค่ะ ตอนที่คิดเรื่องแฮร์รีได้นั้น ฉันเขียนนวนิยายผู้ใหญ่อยู่สองเล่ม และวางมือไป
คุณอยากเป็นนักเขียนตลอดมาเลยหรือ
ค่ะ ตั้งแต่อายุห้าหกขวบ ตอนที่เขียนหนังสือเล่มแรก – เรื่องของกระต่ายที่ชื่อ Rabbit
คุณเขียนที่ไหน เมื่อไหร่ และอย่างไร
ทุกเวลา ทุกที่ ด้วยลายมือ
คุณวางแผนอะไรในฐานะนักเขียน หลังจากเขียนแฮร์รี พอตเตอร์จบ
<