งานวิจัย : พัฒนาการในงานเขียนของวินทร์ เลียววาริณ

อรนัช  สมสิทธิ์  (2552)  นิสิตปริญญาโท  สาขาวิชาภาษาไทย  มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ  ได้ทำวิจัยเรื่องพัฒนาการในงานเขียนของวินทร์  เลียววาริณ  โดยศึกษางานเขียนของวินทร์ เลียววาริณที่ตีพิมพ์ตั้งแต่ปี พ.ศ.2535-2550  จำนวน 25 เล่ม  ผลจากการศึกษาพบว่า  งานเขียนของวินทร์  เลียววานิช มีพัฒนาการทั้งทางด้านแนวคิดและกลวิธี  โดยเห็นพัฒนาการอย่างชัดเจนใน 3 ช่วง  คือ  ช่วงที่ 1  พ.ศ.2535-2538  ช่วงที่ 2 พ.ศ.2539-2547 และช่วงที่ 3 พ.ศ.2548-2550 ด้านแนวคิดพบว่า  แนวคิดที่วินทร์  เลียววาริณนำเสนออย่างต่อเนื่องมาโดยตลอดทั้งสามช่วง  ได้แก่  แนวคิดเกี่ยวกับสังคม  แนวคิดเกี่ยวกับการเมืองและข้าราชการ  และแนวคิดเกี่ยวกับวรรณกรรม  ด้านกลวิธีพบว่า  วินทร์  เลียววาริณ  ใช้กลวิธีตามขนบการเขียนทางวรรณกรรมทั้งสามช่วง  ขณะเดียวกันวินทร์  เลียววาริณริเริ่มใช้กลวิธีการนำเสนอในเชิงอย่างสร้างสรรค์ควบคู่กับกลวิธีขนบมาโดยตลอด  งานเขียนวินทร์  เลียววาริณแสดงให้เห็นถึงการพัฒนาการทางด้านแนวคิดที่ไม่หยุดนิ่งและโดดเด่นเป็นพิเศษในด้านกลวิธีที่ทดลองสร้างสรรค์ให้แปลกใหม่อยู่เสมอ  ทำให้งานเขียนของวินทร์  เลียววาริณมีคุณค่าและน่าสนใจติดตาม

อรนัช  สมสิทธิ์.  (2552).  พัฒนาการในงานเขียนของวินทร์  เลียววาริณ.  ปริญญานิพนธ์ ศศ.ม. (ภาษาไทย).  กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.  คณะกรรมการควบคุม :  ดร.พรธาดา  สุวัธนวนิช, อ.บรรพต  ศิริชัย.

ปริญญานิพนธ์เรื่องนี้มุ่งศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างวินทร์  เลียววาริณ  ผลงานกับบริบททางสังคมซึ่งมีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน  และศึกษาพัฒนาการในงานเขียนของวินทร์  เลียววาริณ  ตลอดจนปัจจัยที่มีผลต่อการนำเสนองานเขียนของวินทร์  เลียววานิชที่ตีพิมพ์ตั้งแต่ปี พ.ศ.2535-2550  จำนวน 25 เล่ม

ผลจากการศึกษาพบว่า  งานเขียนของวินทร์  เลียววานิช มีพัฒนาการทั้งทางด้านแนวคิดและกลวิธี  โดยเห็นพัฒนาการอย่างชัดเจนใน 3 ช่วง  คือ  ช่วงที่ 1  พ.ศ.2535-2538  ช่วงที่ 2 พ.ศ.2539-2547 และช่วงที่ 3 พ.ศ.2548-2550

ด้านแนวคิดพบว่า  แนวคิดที่วินทร์  เลียววาริณนำเสนออย่างต่อเนื่องมาโดยตลอดทั้งสามช่วง  ได้แก่  แนวคิดเกี่ยวกับสังคม  แนวคิดเกี่ยวกับการเมืองและข้าราชการ  และแนวคิดเกี่ยวกับวรรณกรรม  แนวคิดที่วินทร์  เลียววาริณเริ่มต้นนำเสนอในช่วงที่สอง  คือ  แนวคิดเกี่ยวกับครอบครัว  แนวคิดเกี่ยวกับวัตถุนิยม  แนวคิดเกี่ยวกับการมองโลกในแง่ดีและเห็นคุณค่าของตนเอง  แนวคิดที่วินทร์  เลียววาริณได้นำเสนอในช่วงที่หนึ่งและนำมาเสนออีกครั้งในช่วงที่สาม  คือ  แนวคิดเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ แนวคิดที่วินทร์  เลียววาริณนำเสนอเพิ่มขึ้นในช่วงที่สามคือ  แนวคิดเกี่ยวกับความแปลกแยกของคนในสังคมปัจจุบัน

ด้านกลวิธีพบว่า  วินทร์  เลียววาริณ  ใช้กลวิธีตามขนบการเขียนทางวรรณกรรมทั้งสามช่วง  ขณะเดียวกันวินทร์  เลียววาริณริเริ่มใช้กลวิธีการนำเสนอในเชิงอย่างสร้างสรรค์ควบคู่กับกลวิธีขนบมาโดยตลอด  กลวิธีการนำเสนอเชิงสร้างสรรค์ที่พบในช่วงแรก  คือ  การใช้สัญลักษณ์  การแบ่งบทหรือตอนเพื่อแยกแนวคิดของเรื่อง  การจัดวางตัวอักษร  การใช้กลวิธีและรูปแบบในเชิงวารสารศาสตร์  การใช้ภาพประกอบ  และการใช้เทคนิคของภาพยนตร์  ในช่วงที่สองพบกลวิธีการนำเสนอแบบสร้างสรรค์มาใช้เป็นกลวิธีหลักในการเขียนเพิ่มเติมจากช่วงแรก  ได้แก่  การใช้วรรณรูป  การใช้พยัญชนะและเครื่องหมาย  การใช้บทความเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องเล่า  และการใช้ประโยคหรือวลีในการแต่ง  ในช่วงที่สามใช้กลวิธีการนำเสนออย่างอิสระไม่ยึดติดกับกฎเกณฑ์ทางวรรณกรรม  โดยพบกลวิธีการนำเสนอแบบสร้างสรรค์ที่เพิ่มเติมจากช่วงที่หนึ่งและสอง  ได้แก่  การใช้ภาพลายเส้นประกอบเรื่อง  การใช้การเล่าเรื่องแบบล้อเลียน  และการใช้คำคมสั้นๆ

ทั้งนี้ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่องานเขียนของวินทร์  เลียววาริณ  ได้แก่  ภูมิหลัง  ความถนัดและความสนใจ  บริบททางสังคมและการเมืองและปรัชญาความคิดแบบตะวันตก

งานเขียนวินทร์  เลียววาริณแสดงให้เห็นถึงการพัฒนาการทางด้านแนวคิดที่ไม่หยุดนิ่งและโดดเด่นเป็นพิเศษในด้านกลวิธีที่ทดลองสร้างสรรค์ให้แปลกใหม่อยู่เสมอ  ทำให้งานเขียนของวินทร์  เลียววาริณมีคุณค่าและน่าสนใจติดตาม