งานวิจัย : การศึกษาผลสัมฤทธิ์การอ่านอย่างมีวิจารณญาณ โดยใช้และไม่ใช้นิทานพื้นบ้านอยุธยา เป็นสื่อในการสอนอ่าน สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนจอมสุรางค์อุปถัมภ์ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

 

บุบผา  ญาณจันทร์ (2538)  นิสิตปริญญาโท  คณะศึกษาศาสตร์  สาขาหลักสูตรและการสอน  มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช  ได้ทำการวิจัยเรื่องการศึกษาผลสัมฤทธิ์การอ่านอย่างมีวิจารณญาณ โดยใช้และไม่ใช้นิทานพื้นบ้านอยุธยาเป็นสื่อในการสอนอ่านสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนจอมสุรางค์อุปถัมภ์ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา  กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ปีการศึกษา 2538 โรงเรียนจอมสุรางค์- อุปถัมภ์ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จำนวน 60 คน แบ่งนักเรียนกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม โดยกลุ่มทดลองใช้แบบฝึกที่สร้างจากนิทานพื้นบ้านอยุธยา  ส่วนกลุ่มควบคุมสอนโดยวิธีปกติ ผลการวิจัยพบว่า  ค่าเฉลี่ยของคะแนนผลสัมฤทธิ์ในการอ่านอย่างมีวิจารณญาณหลังเรียนระหว่างกลุ่มทดลองกับกลุ่มควบคุมแตกต่างกัน

บุบผา  ญาณจันทร์.  (2538).  การศึกษาผลสัมฤทธิ์การอ่านอย่างมีวิจารณญาณ โดยใช้และไม่ใช้นิทานพื้นบ้านอยุธยา เป็นสื่อในการสอนอ่าน สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่1 โรงเรียนจอมสุรางค์อุปถัมภ์ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา.  วิทยานิพนธ์ กศ.ม. (หลักสูตรและการสอน).  กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย  มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.  อาจารย์ที่ปรึกษา:รศ.นภาลัย สุวรรณธาดา รศ.ดร.สุนันทา มั่นเศรษฐวิทย์  ผศ.ดร.ทวี นาคบุตร.

 

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์คือ เปรียบเทียบค่าเฉลี่ย ของคะแนนผลสัมฤทธิ์ในการอ่านอย่างมีวิจารณญาณหลังเรียน ระหว่างกลุ่มทดลองกับกลุ่มควบคุม  กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ปีการศึกษา 2538 โรงเรียนจอมสุรางค์- อุปถัมภ์ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จำนวน 60 คน นักเรียน ทั้งหมดมีความสามารถในระดับปานกลาง โดยใช้แบบทดสอบ มาตรฐานเป็นเครื่องมือในการวัด แบ่งนักเรียนเป็นสองกลุ่ม เท่ากัน ให้กลุ่มหนึ่งเป็นกลุ่มทดลอง อีกกลุ่มหนึ่งเป็นกลุ่ม ควบคุม 

 

วิธีดำเนินการคือ ทดสอบก่อนเรียนนักเรียนทั้งสอง กลุ่มด้วยแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์การอ่านอย่างมีวิจารณญาณ แล้วดำเนินการสอนกลุ่มทดลอง 11 ครั้ง โดยใช้แบบฝึกที่ สร้างจากนิทานพื้นบ้านอยุธยา ส่วนกลุ่มควบคุมสอนโดยวิธี ปกติ แล้วทดสอบหลังเรียนนักเรียนทั้งสองกลุ่ม ผลการวิจัยปรากฏว่า ค่าเฉลี่ยของคะแนนผลสัมฤทธิ์ ในการอ่านอย่างมีวิจารณญาณหลังเรียนระหว่างกลุ่มทดลอง กับกลุ่มควบคุมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05