Happy Reading โดย มูลนิธิสร้างเสริมวัฒนธรรมการอ่าน

การเปรียบเทียบความเข้าใจในการอ่านและแรงจูงใจ ในการเรียนวิชาภาษาไทย

สำรวย ธรรมวิจิตร (2536) นิสิตปริญญาโท สาขาการมัธยมศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร ได้ทำวิจัยเรื่อง การเปรียบเทียบความเข้าใจในการอ่านและแรงจูงใจ ในการเรียนวิชาภาษาไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับการสอนอ่านโดยใช้โครงสร้างระดับยอดกับการสอนอ่านตามคู่มือครู กลุ่มตัวอย่างคือนักเรียนของโรงเรียนประจวบวิทยาลัย จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ กลุ่มทดลองได้รับการสอนอ่านโดยใช้โครงสร้างระดับยอด ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการสอนอ่านตามคู่มือครู ใช้เนื้อหาเดียวกันทั้ง 2 กลุ่ม จากการศึกษาพบว่าความเข้าใจในการอ่านของนักเรียนกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 แรงจูงใจในการเรียนวิชาภาษาไทยของนักเรียกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ความเข้าใจในการอ่าน และแรงจูงใจในการเรียนวิชาภาษาไทยของนักเรียนที่ฮก่อนและหลังการทดลองแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

สำรวย ธรรมวิจิตร, (2536). การเปรียบเทียบความเข้าใจในการอ่านและแรงจูงใจ ในการเรียนวิชาภาษาไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับการสอนอ่านโดยใช้โครงสร้างระดับยอดกับการสอนอ่านตามคู่มือครู. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (การมัธยมศึกษา). กรุงเทพ ฯ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร

ความมุ่งหมายของการวิจัยนี้เพื่อเปรียบเทียบความเข้าใจ ในการอ่านและแรงจูงใจในการเรียนวิชาภาษาไทยของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับการสอนอ่านโดยใช้โครงสร้างระดับยอดกับการสอนอ่านตามคู่มือครู กลุ่มตัวอย่างคือนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนประจวบวิทยาลัย อำเภอเมือง จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ กลุ่มทดลองได้รับการสอนอ่านโดยใช้โครงสร้างระดับยอด ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการสอนอ่านตามคู่มือครู ใช้เวลาในการทดลอง กลุ่มละ 16 คาบ คาบละ 50 นาที ใช้เนื้อหาเดียวกัน และดำเนินการทดลองโดยใช้แบบแผนการวิจัย Randomized Control Group Pretest Posttest Design เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ แบบทดสอบวัดความเข้าใจ ในการอ่าน และแบบสอบถามวัดแรงจูงใจทางการเรียนวิชาภาษาไทย ทดสอบค่าสถิติที (t-test)


ผลการวิจัย พบว่า ความเข้าใจในการอ่านของนักเรียน ที่ได้รับการสอนอ่านโดยใช้โครงสร้างระดับยอดกับการสอนอ่านตามคู่มือครูแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 แรงจูงใจ ในการเรียนวิชาภาษาไทยของนักเรียนที่ได้รับการสอนอ่านโดยใช้โครงสร้างระดับยอดกับการสอนอ่านตามคู่มือครูแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ความเข้าใจในการอ่าน และแรงจูงใจในการเรียนวิชาภาษาไทยของนักเรียนที่ได้รับการสอนอ่านโดยใช้โครงสร้างระดับยอดกับการสอนอ่านตามคู่มือครู ก่อนและหลังการทดลองแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01